DSC02871

/

O_t£>~2-L\

AA~<» >±&T--CSV-    Lj

~ rrzpey 4-^k -o <7^%

^x7.> JcM

2Ą~±>* 3<s^.^

,> ^ °^5 2^-4V\^l    a^-. óe^^i Afor°6 U**> 3e>S

resynteza ATP i jej koncentracja szybko spada (po lgh-12%; po 48h-(95%l Wraz ze spadkiem ATP powstaje aktynomiozyna, która utwardza mięśnie. Zatem im mniej ATP, tym szybsze stężenie pośmiertne. W temperaturze pokojowej, w mięśniu sercowym i przeponie zjawia się po 0,5-2h a w mięśniach żuchwy po 2-4h. Natomiast w innych mięśniach po 6-8h. Stężenie mięśni prążkowanych zaczyna się w l-5h, szczyt 6-8h, a ustępuje po 48-72h. Stężenie mięśni gładkich rozpoczyna się 2Omiń, szczyt 3Omiń i ustępuje 2h. Stężenie mięśnia sercowego rozpoczyna się po lh, szczyt 6h i ustępuje po 30h. Stężenie serca zaczyna się od lewego przedsionka, potem prawy przedsionek, prawa komora i lewa komora. Zwyrodniały nie tężeje, W czasie śmierci serce znajduje się zawsze w stanie rozkurczu, dopiero stężenie pośmiertne wypycha krew do dużych pni naczyniowych. Stężenie przyspiesza piska temperatura, teżec. wysiłek mięśni przed śmiercią, zatrucia strychniną, weratryna, kamfora, kofeina atropina StęMBggłaBiat«^alQE]t^mp)5(ggJik^ ggsgcgycsiichaj^ctwó. Stężenie pośmiertne zwłok zaczyna się zawsze od mięśni głowy (zwłaszcza szczęk), a potem przesuwa się ku tyłowi. Ustępowanie stężenia pośmiertnego odbywa się w tym samym porządku (od głowy do ogona), trwa dłużej. Mechaniczne pokonane stężenie nic wraca. Po śmierci z zamarznięcia lub po zamrożeniu zwłok mięśnie odmrożone nie wykazują stężenia. Stężenie u zwierząt dobrze umięśnionych trwa dłużej i nadchodzi szybciej.

■ obejmuje wszystkie grupy mięśni natychmiast po śmierci; występuje po

-uszkodzeniu (uraz. wylew krwi) rdzenia przedłużonego, mostu Varola, móżdżku lub też po śmierci wskutek ataku drgawek (tężec, mocznica); u ludzi było obserwowane podczas I woj. św. w okopach przy ostrzale pozycyjnym. U zwierząt łownych; u futerkowych przy śmierci przez pociąganie aby przerwać rdzeń kręgowy bez uszkodzenia futerka.

tworzą się w komorach serca i dużych naczyniach; wyróżniamy skrzepy białe, czerwone i mieszane; przy .szybkim krzepnięciu krwi (nagła śmierć) tworzą się czerwone; przy długiej agonii 0 mieszane; skrzepy są błyszczące, wilgotne i luźno leżą w naczyniach nie przywierając do ścian.

/— są to procesy aulolityczne polegające na trawieniu tkanek przez zawarte w nich enzymy bez udziału bakterii gnilnych. Zjawisko to nie zachodzi za życia, bo w tkankach znajdują się przeciwenzymy; prawie wszystkie narządy i tkanki zawierają enzymy trawienne, ale najwięcej w żołądku (gastromalacio), przełyku (oesophagomalacio), w trzustce (pancreatomalatio). Błona śluzowa przybiera wtedy odcień białawy, jest cienka i całymi płatami ulega złuszczeniu. Najlepiej widać to u przeżuwaczy w żwaczu i trawieńcu oraz u gryzoni (króli, świnka morska), u których żołądek może pośmiertnie pęknąć i jego treść wydostać się do jamy brzusznej. Należy takie pęknięcie odróżnić od przyżyciowego - wówczas ma nierówne, postrzępione brzegi, a treść pokarmowa jest przez ruchy robaczkowe jelit rozwleczona po jamie brzusznej.

~ gnicie jest rozkładem zwłok przy udziały bakterii gnilnych; jest to

rozkład, białek prowadzący do powstania kwasów tłuszczowych, aiffr^mlni, bezwodnika kwasu---

węglowego, kwasu azotowego, fosforowego,-siarkowego, metanił, siarkowodoru, indolu, skatolu i innych związków chemicznych o nieprzyjemnym zapachu; gazy gnilne powodują wzdęcie zwłok (emphysema cadaerosa) oraz wypchnięcie na zewnątrz gałek ocznych, narządów płciowych, odbytnicy. Ciśnienie gazów gnilnych jest tak silne, że powoduje pęknięcie przepony, a nawet pęknięcie powłok brzusznych. Gniciu sprzyja:

*    wysoka temperatura otoczenia

•    śmierć z powodu chorób przewodu pokarmowego (morzyska u koni)

Rozkładowi gnilnemu towarzyszy tworzenie się ok. 50 ptomain zwanych jadami trupimi. Są one szczególnie niebezpieczne przy skaleczeniu się w trakcie sekcji człowieka. Części organiczne zakopanych dużych zwłok zachowują się w śladach do 5 lak Zwłoki zanurzone w wodzie gniją 2x

2