130
CZĘŚĆ I Teoria I praktyka Interwencji kryzysowej
pozwala unikać uzależniania go od prowadzącego interwencje telefoniczne, ale warunki mogą uniemożliwiać klientowi podejmowanie takich działań. W takich przypadkach prowadzący interwencję powinien bez wahania zaoferować swoją pomoc w nawiązaniu kontaktu z tymi placówkami.
P. i.: Zatem jutro masz do załatwienia trzy sprawy. Po pierwsze, zadzwonisz do ośrodka oferującego całodzienną opiekę pod numer, który ci podałem, i zawieziesz tam Jimmy’ego. Po drugie, pójdziesz do banku, otworzysz rachunek i spieniężysz obligacje. Po trzecie, zadzwonisz tu znowu o 13.00 i zapytasz o wyniki szukania pracy. Pracownicy placówek, o których ci mówiłem, będą zapewne chcieli, abyś zgłosiła się osobiście, więc zadzwonisz do nich i umówisz się na spotkanie. Oddzwonisz jutro wieczorem i zapytasz o mnie? Zaczynam dyżur o 23.00. Wiem, że to wszystko wydaje się dość skomplikowane, więc czy mogłabyś to powtórzyć i zapisać sobie?
R.: Tak. Mam to zapisane i oddzwonię. Serdeczne dzięki, ratujesz mi życie.
P. i.: Bardzo proszę, a teraz dobrze się wyśpij. Jutro jest nowy dzień i z takim nastawieniem świetnie sobie poradzisz. (Chris ocenia, ze w tej chwili punktacja Cicily w formularzu oceny selekcyjnej wynosi około 8. Klientka kontroluje swoje emocje. Myśli wystarczająco zbornie, aby pomóc we wspólnym opracowaniu planu działań, i zobowiązała się do przeprowadzenia go w dniu następnym. Chris uznaje, że zmobilizowała się dostatecznie, i może pozwolić jej na rozłączenie się.)
Ta rozmowa telefoniczna trwała ponad półtorej godziny, ale w tym czasie kobieta, która znajdowała się w poważnym kryzysie rozwojowym i sytuacyjnym, mogła się wyżalić i opowiedzieć o swoich stosunkach z mężem, stawić czoło grozie pozostawania samotnym i bez pracy w obcym mieście oraz rozpocząć planowanie konkretnych działań, które przyczynią się do poprawy jej sytuacji. Wciąż jeszcze ma wiele problemów i długa przed nią droga, ale ponownie stała się funkcjonującą ludzką istotą. Według wszelkich kryteriów terapeutycznych prowadzący interwencję rzetelnie przepracował wieczór!
Cytowany powyżej dialog jest książkowym przykładem tego, jak powinna przebiegać interwencja kryzysowa prowadzona przez telefon. Problem polega na tym, że w rzeczywistości rzadko wszystko funkcjonuje w tak pięknie uporządkowany sposób. Wielu rozmówców korzysta z linii kryzysowych w celach niezgodnych z ich przeznaczeniem. Kiedy tak się zdarza, podstawowe pytania, na jakie musi odpowiedzieć sobie pracownik, brzmią: Co rozmówca chce osiągnąć, korzystając z tej linii telefonicznej, i czy to będzie nui pomocne? Jak wykorzystanie linii kryzysowej prze/ tego rozmówcę wpływa w danym momencie na jej działanie? (McCaskie, Ward i Ra-sor, 1990). Linie kryzysowe nic powinny służyć kaprysom, fantazjom* zaburzonym zachowaniom i zachciankom rozmówców.
Klienci stali lub ciągle domagający się pomocy (chroniczni) są plagą linii kry