DSC05037

IX M0A0NII NIA H/i /UHM OWI'

IIIC boją, a pi/cd I won m lękają i /.wim u|i| buc /nicjn/,, ,_lw Jego z«c howmuc Kni dtH‘lioil/1 do wniosku. /» iik* zamieniłby / l wem, gdy* ..| I lipwi Uw hg u iwobodzlo/Ni*li wiolki ko w niewoli” wlu*i»4 wolitotó iii> koa/iowmi niewola w e|«i, „ /.tuni Koi ubolewa ii.nl uw lę/icnioni rozmówcy, d/.l wiig *ię |_1Mr<|' pntl.iwic I W.» Molyw woIiiom i miernego i niewoli nio/n, _K,, p_rj l»ovsioi/v w pierwtt/yni cpigrumiu ie hi^Ukuw o kiólu Zygmuncie i ziemianach.

W lit/ąc. vm niemal 170 wmów Ulwoi/c junI e nu io/wh /.mio O uiot ic wolności, ale Ink/c na nncgdoly i wzajemne |»i/yiy ki rozmówców Żywo U i bc/pieicnąJomilnoiK: zawdzięcza dialog ję/ykowi /ariom '.łownym, a lak/c c liurnklcryalye/ncj dla pi mdi/u pa*»|i realisty lu nntallllil |ak bię oka/uje, dala /nuć o noble pi/ we wc/r-mej Iwórczońei l*icrwn/a / iiukrcńlonyi li acenek obyt/u jo wy tli (w 72 M2)dolyc:/y pijackiej burdy w kim /nim, w kióiej . Idop O nu/wiku kiól padu pod lawip Po/Wlilli lo I wn podważyć wywód Kołu o kotach zm liwiileacli Kolejna i o opia figlu /w.i m go ciąganiem kolii (w 1 IV IM)) Hyla lo zabawa poi zątkowo żołnierka, a potem dwooiktt, polcguppu lia podMepuym zakładzie / wybi tna oliaia, /« me /dola prze/ wodę (aluw, błolo ilp ) pi/e « mkim« kola pi zy wiązanego do liny na pi/ei iwlcgłym brzegu < idy ni« •./e/ę .iilk po/wolll opleść ttię u/lilliem. Zuilowiliuir ( liwylall ko mri liny / uwia/.mym zwierzęciem I |u/ec mgnli liyea pi/e/ wodę

Obala była na/ywaiia kolein a /Wiol ,,i lągnip kola (ommi*h/yć nę da. mi; nabrać /tolni gbipatwo, oku/ui aię nuiwnytn) alal mę przysłowiowy i pi/. wiju nię nu kuilaeli kolejnyt li dzid Nagłowi •/.Inn.. Do ami) zabawy Kej powróci! w /wlrr.ymn (III MO) o lamia Meiba jent opla ckspeiyinenlu dwon,kiego mającego na . « In u ,lab lin c/y lew *M, boi kogula, /godnie / wied/l| pl/eka/a na w heibai/tti li Dwoi/ainn ubiegi /U injaniiia. jediiak/e poli/ątiU lal piakiem nata/il uę im śmieszność I cw /puli kogula I Mai mę / i Mo/eiiK ni dla dwoi/aniiia Na iMiin un pi/eni(du o i/ekoinyni lęhi pd żywi lew wobec kogula, Wftkit/upt liczne Ickily. Kejowi t/yl. ludowi I la/uiii molyw uiogl być /miny / ( ollm/uia fu

1X1

MII /I I Wl M

_milUirUi (Kn/nińw fWto< . nyt /i) albo Klinius/u komenlowuncgo mi Akudeuiii KrukowikłcJ Nu iiiu/iin wykiuczyć, ze Kej m /crpm«l „ilofimu.ję z któregokolwiek / herbarzy dzieł, w których gro ni.u I/* 'ii* i wiedzę oćwiccie fuuny i limy W owymi/asie populurnc hyly zielniki Sie Innu I alimir/u i Ilu ronmui Npic/yltakicgo

Pomimo że diulog nuwiit/ujc do tematyki iredniowict/nych njNirów dotyczących kondycji poszczególnych stanów, nu jest jednak utworem średniowiecznym I ! emu i turni nowymi m ml kowiic pominięcie dowodów i ro/umowum* uholuslycznego. wnioski wyminie nu pudBluwic dojwuult /emu, olira/ki rodzajowe, potoczna inclnlnrykii („Aleć (o uruulż pmisk.i rozkosz / Siedzieć juko w gnin/d/ic kokon/"), wplutimie w lok wypowiedzi poMmi pizysłów i powied/có („Jako/ lo bywa robolu / (jor/ej iiiżll ciąg nqÓ kola").

Utwór /o ul ul najmany wieiH/em ośmiozgłoskowym, si| w ruin jednak odstępstwu (7 lub ') /glonek), lii /ba łych odstępstw wiłku/u je jednakie Kej dqż.yl do sylubi/imi ścisłego Nutomiasl odążeniu w słomę wierszu średniowiecznego mówi i baraku rysiyi/na dlii epoki wi /cśniejs/cj /godność ro/t /lonkowunia wersytlkm yjnego i składniowo inlonm yjnego oru/. Nklnnność do /amykama /duma w dyslyiliu

Koiiftlrnki ja słowny* b żartów w Kwit¹ ge /umr/ wykorzystuje podwójne /mu zenu słów kol, kur. król W ulwm/c su one bo wiem nie tylko izeezownikanu pospolitymi, ule również nazwami własnymi, które zgrubnie wji|ŻJ| nię w Ickścn z lunloriii u li naduma

i ro/uiuieniii. np.:

A lo zyskał w lym ohlowie 1/ go knzdy „Kurem' zowie lio on, i o lilio owili w liloi IC,

I d/iś gn woluju „K»mu

(w .'KI /HM

( hurakicryslyt m\ dla Keja powtarzalność uliiiniiulowmi można /iiobkeiwowuć /csluwiujig np wersy 105 MW i m