Roślinność łąkowa pozostawia w glebie dużo substancji organicznej podatnej na mineralizację i humifikację.
Większe uwilgotnienie gleb łąkowych niż ornych oraz zwarta darń ograniczają dostęp tlenu i tempo rozkładu mikrobiologicznego substancji organicznej, co sprzyja gromadzeniu się dużej ilości próchnicy, zwłaszcza gdy skała zawiera CaC03
Przy średnim uwilgotnieniu powstają tu gleby zwane czarnymi ziemiami.
W położeniach bardziej wilgotnych tworzą się gleby murszowate: mineralno-murszowe i murszaste.
W położeniach suchszych powstają głownie gleby brunatne.