DSC07818

168

oT'

i żelbetowych (po wykonaniu) z agresywnym środowiskiem ciekłym o szybkości przepływu poniżej 1 m/24 h może nastąpić po osiągnięciu przez beton co najmniej 70% projektowanej wytrzymałości, a kontakt z agresywnym środowiskiem ciekłym o szybkości przepływu większej niż 1 m/24 h — po osiągnięciu odpowiednio 90% projektowanej wytrzymałości.

Jeśli dochodzi do natychmiastowego zetknięcia mieszanki betonowej (w warunkach jej twardnienia) ze środowiskiem agresywnym (betonowanie podwodne, techniki palowania), powinno uwzględnić się dodatkowe działania mające na celu poprawę odporności korozyjnej betonu (zwiększenie zawartości cementu, obniżenie wic, wprowadzenie domieszek uszczelniających, zwiększenie wymiarów konstrukcji itp.).

Przyczyną nieszczelności betonu są przerwy robocze w betonowaniu. Podczas wykonywania konstrukcji „na mokro” należy unikać takich przerw, a w razie konieczności zaprzestawać betonowania w przekrojach o najmniejszej sile poprzecznej. Jeżeli konstrukcje muszą być szczelne, należy uszczelnić styki robocze, np. taśmami dylatacyjnymi, lub zabezpieczyć je w inny sposób.

Przewidując wprowadzenie środków ochrony powierzchniowej, należy uwzględnić fakt, że zbyt gładki beton może odznaczać się zmniejszoną przyczepnością. Do smarowania form i deskowania nie należy używać olejów i podobnych preparatów.

Jeżeli budowa jest prowadzona tam, gdzie występują opary lub pyły agresywne, np. w pobliżu lub na terenie zakładów chemicznych, stal do sprężania konstrukcji może być przechowywana jedynie w magazynach zamkniętych. Odnosi się to również do zwykłej stali zbrojeniowej. W takich przypadkach zaleca się stosowanie konstrukcji prefabrykowanych wykonywanych w innym miejscu.

ĆWICZENIA