Kłos (iys. 3.3) ma długość od 5 do 15 cm. W okresie kwitnienia jest prosto wzniesiony, a w czasie dojrzewania pochylony lub nawet zwisający. W przekroju poprzecznym kłosy są czterokanciaste. Mają kształt cylindryczny lub karasiowaty, a barwę szarozieloną. Kłosy wykazują różną zbitość. Zagęszczenie kłosków na osadce kłosowej jest niepożądane. W kłosach zbitych zmniejsza się dorodność ziarna, a w latach mokrych wzrasta podatność na porastanie ze względu na utrudnione dosychanie. Natomiast kłosy luźne łatwiej osypują ziarno. Kłos żyta nie wytwarza kłoska szczytowego, a kioski boczne są osadzone naprzemianlegle w dwóch rzędach we wcięciach osadki kłosowej, która może być w różnym stopniu owłosiona. Kłoski są 2—3-fcwiatowe, w tym dwa płodne i jeden niedorozwinięty. Żyto jest rośliną obcopylną, a pyłek jest przenoszony przez wiatr na znaczne odległości. Obco-pylność żyta częściowo warunkuje samoniezgodność. Samozapylenie jest rzadkością, a powstałe w ten sposób ziarniaki są słabo wykształcone.
Rys. 3.3. Żyto; a - kłos, b - kwitnący kłosek, c - kłosek z ziarniakami (Szempliński (a, c); Zabawski (b))
Kwiaty żyta mogą zakwitnąć po 7—15 dniach od wykłoszenia. Kwitnienie przebiega przy otwartych przez łuszczki plewkach. Przebieg kwitnienia zależy od warunków edaficznych. Niska temperatura opóźnia kwitnienie, a opady oraz temperatura powyżej 17 °C mogą wpływać na zmniejszenie liczby zapylonych kwiatów, co jest przyczyną tzw. szczerbatości kłosów. Kwitnienie łanu zazwyczaj rozpoczyna się wcześnie rano, po wschodzie słońca, w temperaturze około 12 °C. Najwcześniej