DSCF5502

JOR

■Bp

JRh ■ 1 Hf

■

B|m?i

■i

^S<k%l:S

ill Hi

5. Jęczmień

217

wylęgania jest zastosowanie antywylegacza. W przypadku jęczmienia dobre efekty daje Fiordimex T 330 SL (etefon), a także Cerone 480 SL (etefon), Terpal C 460 SL (chlorek chlormekwatu z etefonem) i Moddus 250 EC (trineksapak etylowy). Cerone i Flordimex stosuje się od początku strzelania w źdźbło aż do pojawienia się pierwszych ości kłosa, Moddus od fazy 1 kolanka do fazy liścia flagowego, Terpal natomiast w fazie wzrostu ostatniego międzywęźla.

A'

isS Si

M

^,,eJ pionoh>4-

'^acza5(^)hi

stosuje się ii , w czasie r: lizacji sali dawki azft zedłuża #

5.7.3. Materiał siewny i siew

Określenie optymalnego terminu siewu jęczmienia ozimego jest trudne. Jego wpływ na plon zależy od pogody w okresie jesieni. Jak już zaznaczono, siewy wczesne są teoretycznie korzystniejsze, gdyż zapewniają lepszy wzrost i rozwój roślin przed zimą, co zwiększa prawdopodobieństwo dobrego plonowania. Negatywnym efektem wczesnych siewów jest nadmierny wzrost wegetatywny, sprzyjający atakowaniu roślin przez mączniaka, uszkadzaniu ich przez ploniarkę zbożówkę i wyprzeniu podczas śnieżnych zim. Badania ośrodków poznańskich przeprowadzone przez Dubasa, Michalskiego i innych, a także wrocławskich (Fatyga) wykazały, że najlepszym terminem siewu jęczmienia w głównych rejonach jego uprawy jest druga dekada września. Badania Noworolnika i Lewandowskiej uzasadniają siew jęczmienia na zachodzie i południu kraju w trzeciej dekadzie września.

Badania Szymczyka, które należy uznać za najbardziej reprezentatywne, dowiodły, że z powodu ścisłej zależności między terminem siewu a plonem termin pierwszej połowy września był za wczesny. Najlepsze efekty produkcyjne osiągano po siewach w trzeciej dekadzie września; dotyczy to zachodnich i południowo--zachodnich obszarów Polski, gdzie koncentruje się 90% powierzchni zasiewu. Autor dowodzi, że termin późniejszy umożliwia wybór lepszego przedplonu, wykonanie poprawnej uprawy przedsiewnej i mniejsze wybujanie roślin przed zimą.

Jęczmień może intensywnie się krzewić, gdy rośnie w rzadkich łanach, ale nie jest to zjawisko korzystne. Pędy boczne są bowiem znacznie krótsze, przez co pogarszają architekturę łanu i zmniejsza się plon. W optymalnym terminie siewu wystarczy obsada 330—450 ziarniaków na 1 m² (tab. 5.6), co stanowi masę 145—195 kg ziarna na 1 ha. Siewy późne wymagają zwiększenia obsady i masy wysiewu o 10— 15%.

ość biafe

nych, oiwf

Tabela 5.6. Obsada ziarniaków jęczmienia ozimego na powierzchni 1 m² będąca podstawą do obliczenia masy wysiewu na I ha

Przedplon	Kompleks glebowy
	2	3-4	5
Zbożowy	350	400		450
Niezbożowy	330	380		430