DSCF5549

i 111 w i

HM

I i plrw I HKf

liii

261

fi£*S

i

59784 50027 59 397 56 308    |

54836

i czystymi g»'| (ultutytoiii* że

#*’< nie

HSl

niS»<

zużyć ^

LieS^,/

7. Mieszanki i mieszaniny zbożowe

rowego i może być przeznaczony na paszę tylko we własnym gospodarstwie pod warunkiem, że zostanie dostosowany do wymagań hodowanych zwierząt.

W Polsce występują głównie mieszanki zbóż jarych. Uprawa mieszanek zbożowych jest uzasadniona na średnich i słabszych glebach, mozaikowatych, zmiennych, o raczej niskiej kulturze. Zróżnicowana długość i aktywność systemów korzeniowych dwu lub więcej komponentów mieszanki powoduje lepszą penetrację gleby. W warunkach bowiem mniej sprzyjających dla jednego z komponentów zaczyna dominować drugi. Gleba wyznacza gatunkowy dobór komponentów (tab. 7.2). Na kompleksie żytnim słabym (6), ale niezbyt suchym, a także żytnim dobrym (5) mieszankę może tworzyć owies z pszenżytem, a na nieco lepszych glebach (kompleks żytni dobry (5) i żytni bardzo dobry (4) owies z jęczmieniem. Na glebach kompleksu 4 i lepszych najwydajniejsze są mieszanki jęczmienia z wczesną odmianą pszenicy jarej, a także pszenżyta z pszenicą. Pszenżyto jest mało przydatne do siewu mieszanego z jęczmieniem. Dobierając komponenty mieszanki, należy także uwzględnić odczyn gleby. Na glebach silnie zakwaszonych decydujący udział powinien mieć owies i ewentualnie pszenżyto. Jęczmień i pszenica w takich warunkach będą na pewno obniżać plon mieszanki. Reakcja mieszanek na warunki wilgotnościowe jest słabsza niż poszczególnych komponentów w siewach czystych, toteż w rejonach z deficytem wody i podczas suchych lat mieszanki ograniczają spadek plonu zbóż.

Tabela 7.2. Przydatność mieszanek zbożowych dla różnych gleb i warunków wodnych (Rudnicki, 1997)

Gleba		Warunki wodne
	posuszne		umiarkowanie wilgotne
Słaba	jęczmień + owies	(60 + 40%)	pszenżyto + owies	(40 + 60%)
Średnia	pszenżyto + owies	(60 + 40%)	jęczmień + owies	(40 + 60%)
	pszenżyto + owies	(60 + 40%)	pszenżyto + owies	(40 + 60%)
	jęczmień + owies	(50 + 50%)	pszenica + owies	(50 + 50%)
	jęczmień + pszenżyto	(50 + 50%)	pszenica + pszenżyto jęczmień + owies	(40 + 60%) (40 + 60%)
Dobra	pszenżyto + owies	(70 + 30%)	pszenica + owies	(50 + 50%)
	pszenżyto + pszenica	(60 + 40%)	pszenżyto + owies	(50 + 50%)
	jęczmień + owies	(70 + 30%)	pszenica + pszenżyto	(50 + 50%)
	pszenica + owies	(60 + 40%)	jęczmień + pszenica jęczmień + owies	(50 + 50%) (40 + 60%)

Po dokonaniu wyboru składników mieszanki należy określić ich procentowy udział w wysiewie. Najbardziej uniwersalna jest mieszanka z równym udziałem komponentów. Skład ten można jednak bardziej dostosować do warunków konkretnego siedliska (tab. 7.3).