hfW1 WBfSI*
£&*rrm
prz*<im*otu „Biologia i genetyku" dla studentów I roku I ormiKjł, 2/2/2011. wersja* F.
ty HxNmu
%i*lf7Whta
»-------'.... Ogodn*) ptorttofrrttrw nftficeftefyi tnvt h
.‘ftlĄ TtfM
? « "*****'<***■**&won
I łStn rw1"* ntrwct|ewyt'h ne potO 'AjAntwjMaenery
II *mbikmw>Hł.
C iw(*«mv.
tł ontotftemgy
F n|HWIMlt
Me«ssy«® tw tum* pojąńe1'-'
■ąŚ&Sk
«■**
atfe
3śSf*
ii
.i
H
i
*L**Kmki ******* Jtefej tryptotooo, «k4pf^. g***, ^pnaturafri,** opwony Trp 0 £ich*rkt)kj cod:
prrtMuairsst t&afc} *K«mvwrw« zanim /mowrt/y sjg tłeżiinb* teaaammciiwałw
®- jmczaftamowona ■mSet^gic przśsdwcz*%nttf termkierji trarnfcrypr ji 9»*Z Z»s^0wiW ttrei*Bt<xów 3 i 4
• t*® otennep waoikcypcYfnu zanim nfe wyc/*fj>ł<& si»j reszta
2ttyrsraru«Kłrvu
B. ■Jtu»>xzytia dopiero po atfcowttym wyczarpeniu zapasów 1|§sł
F*^w®e&esi3 ar (toadUoMwwitntymów pfua produkt kotwowy bkoaywBrty tryptofaou
Ł 3*sr arudwrweo# tytco po wyczerpaniu zapasów glukozy jako mgiepszĘgo źródła energji 3^fidy tttnmncfa fc&te? nip w podwójnej belfelft DNA jest nastąpująr* yOSGACGTCGTCAS Z, to druga bądzte:
A yCT&dd&JCGTCMa Z Ce&ST CfGfCGACSTCAG Z €.ZrGAaJGCAGCMMCZ
tt. Z GACTGCTGCAGTC Z Ł y GAOGCAGCA6TC Z
*>. ftybosemy w komórkach:
A. są zsnesze przyczepione do struktur błoniastych w komórce eufcariceycEFKi a w komórce profcartotycznej u zawieszone w cyaoptofrwie
; xr«tric2? w biosyntezie bratek w cytoptoźmkr,arRNA w Jądorku ^jpBteartbeycoTfcti mogą należeć do dwóch lub trzech typów O-- <yfe słodkowodnych są wrażliwe na chloramfenikol Ł wazysttóe powyższe zdania to łgarstwo
SuSsseScaray ONA
A., as matę fcuBste kompleksy ONA z białkami krążąc* wokół Jądarka ft.eyi>tpftceu proteriontówodcinki ONA (^pcetaratne sekwencje (tandemowe) w heterochromatynl*
0. kożfsae fragmenty jedooniciowego DNA w mitochondrlach ŁONA znajdujący się poza jądrem komórkowym w nastąpstwlt piTfspieaapnej transkrypcji
6. Tsacno pytko zbudowane jest z koncentrycznych warstw, którymi są: A. pnopbetyd, młyna, egzyna, parafHm
5 protoplast, intyma, egzyma (^peotoptot, intyna, egzyna 3. parafin-, intyno, egzyna, prepudreh Ł pnepudreb, preroonstratens, paraftlm
7. w obecności nadmiaru laktozy, operon toc z Escherlchla colh ^Zostaje bezwarunkowo aktywowany i prowadzi ekspresją enzymów
fcacatwfawu laktozy
Ł PocCega zahamowani z powodu braku glukozy C fodkga aktywacji uwarunkowanej brakiem glukozy O.Metfńb bowiem aHołaktoza nie powstaje gdy: (i-galaktozydaza jest zajeahydrofeą laktozy
Ł jpsowadd ekspresy enzymów katabolizmu laktozy tylko przy zanknątą pąti temwnatora 2 i 3, czyli gdy rytoosom blokuje kodony aminolmwów powstających z laktozy
u. WyiMMMnyttiYpwiitMowttyptWOiótrlkti tijadwn pgcbtsąsśse A włn>wy mterłntrowy. petłkowy &< nanuotowy. Witowy, de*owv C tubowy, namiotowy, deltowy \Bliitowy. j*}HX«wy. wirowy t entllkowy, pątiikowy, stołkowy
10, Apoptoza u knotowe ów.
A Jett głównym mechanizmem htttocenezy D. umożliwi* kompletne w^cutatcenie ot kcóczyn C. |mt #a»iept'W<ma w nuwoju przez nduott
0. pfiyuynt* u* do zwiększania liczby neuronów w cftmabiłAliiheraen QUni* występuje w rozwoju embrionalnym
11. W kon^óricath zychmchw ccA. pomedstącychopemn bkecewę. w obecnoki lektoty.
A, repreior jest detektywoweny przez taktoią jter^
0, represor jest deraktywowany. ale tnmkrypcia *ui|KcryBa są *
obecnoki glukozy
(Tyopieroi jest aktywowany przez glukozą, a fetetowan* pras altolaktotą
0. repiesor jest dezaktywoweny. ale transkrypcja roipoczww »t tybow braku glukozy
1. iepresor jest aktywowany przez gMrozą, a aktywowewr pra»
W procesie apoptozy aktywacja kaspaz tomórkzwfChpowediMkr r^protftollzy białek enzymatycznych i strukturakrych B, fragmentacji DNA l ritNA
Cl. utraty potencjału błon mitochondriakrych i uwolnię** ciindeoeeiC
0. ublkwttynyłecjl białek łańcucha oddechowego
1. (regmentecjl dwunlcłowego RNA przez endonuMeeiy
13, Geny homeotyane kodulą:
Av edht ryny,
B. białka sygnałowe typu błcołd rcjczynnikl transkiypcyjne
0, slRNA zawierając* bomeoboa
l., krótki* RNA wywołując* *f*kt homeozy
14. Białko R'Spondyn*l mol* ską przyczynić óo:
^a) uruchomienia szlakubzósktago lwytworzeniajagaia o. zahamowania szlaku mąskttfo twytwonene jądra
C. degradacji kompleksu ubikwłtyn*4dn*za biabowaP
D. fragmentacjl DNA w odpowiedzi na sygnał apogmhpagąt | odpowiedzi AIBsą prawdziwe
1S, WSród Otganellów komórkowych - ptesłydf, mtochondrtA. peroks^omy wyróżniają slą: