DSCF5776

492 M. Kaunowska-Zdun

Brukiew nie jest gatunkiem wrażliwym na długość dnia, czynnikami /warunkującymi jej uprawę jest duża wilgotność gleby (75-85% pojemności polowej) i duża, około 85%, względna wilgotność powietrza (Weber, 1973). Brukiew ma niewielkie wymagania termiczne. Minimalna temperatura kiełkowania nasion wynosi 1-2 °C, a pierwsze wschody pojawiają się po 9-12 dniach. (W temperaturze 5-7 °C brukiew wschodzi po 6-8 dniach. Długotrwałe wschody mogą powodować tworzenie się pośpiechów. Optymalna temperatura latem wynosi 15-18° C. Gdy temperatura jest wyższa, a suma opadów mała, zwłaszcza w środku i pod koniec okresu wegetacji, wtedy brukiew szybko traci liście, co odbija się zarówno na plonie korzeni, jak i łącznej masie plonu. W okresie jesiennych chłodów, w temperaturze 5-7° C, tempo gromadzenia masy plonu maleje.

Wymagania glebowe brukwi wiążą się z wymaganiami wilgotnościowymi. Pod jej uprawę nadają się te kompleksy glebowe, na których rośliny znajdują dostatek wody w okresie wegetacji^Sąto kompleksy gleb gliniastych cięższychjw rejonach o dużej sumie opadów brukiew można uprawiać na glebach kompleksów słabszych, z wyjątkiem nadmiernie przepuszczalnych i zbytnio wilgotnych.

System korzeniowy brukwi, zwłaszcza sadzonej z rozsady, ma nieduży zasięg i niewielką zdolność pobierania składników pokarmowych, toteż duże plony można uzyskać na glebach żyznych. Gleby mniej żyzne wymagają starannego nawożenia. |Pod uprawę brukwi nadają się także torfy lub nowiny, w których nie brak mikroelementów^^ zakres pH waha się od 5,4 do 7,2. Na glebach kwaśnych brukiew jestłatwo porażana przez kiłę kapuścianą. Wapnowanie gleb kwaśnych pod brukiew zapobiega rozprzestrzenianiu się tej chorobyJ

5.6. Cechy użytkowe odmian

Najważniejszymi cechami użytkowymi brukwi są: plon świeżej i suchej masy korzeni oraz zawartość suchej masy. (W Polsce uprawia się dwie odmiany hodowlane brukwi: Kaszubską o miąższu i skórce korzenia białej (subvar. communis) i Sabę o skórce i miąższu żółtym (subvar. rwfabaga)jOdmiana Kaszubska zawiera mniej niż 10% suchej masy w korzeniu, ale plonuje dość dobrze. Odmiana Saba plonuje gorzej, ale zawiera o 1-2% więcej suchej masy w korzeniu.

Z zabarwieniem miąższu korzenia wiąże się także zabarwienie kwiatów. Odmiany o miąższu białym mają kwiaty jasnocytrynowożółte, natomiast rośliny o miąższu żółtym - kwiaty żółtopomarańczowe.