hI |
ffl |
r | ||
yyi lii' m. m 0 <j |
rr |
474 *■'■ ■Gen^’ * |
•arystuego Panteonu (d. kościół Sainte-*• V1 o° 1757 przez Sou (flota |
ipe ae la C.uepióre: pałac Sołitude | |
środku -' |
prostego. Niezwykła siła bijąca z tych bu- |
dowli, pi |
Mrających manierystyczny styl Giulia Ro- |
mano, m«/ |
•■dawać się zbyt przesadna w stosunku do |
ich funkcji |
'cdnakże w czasach, kiedy za nielegalne warze- |
nie soli kan |
■i; ■ imierdą, a podatek nałożony na sól prawa- |
dzil do pm |
■mytu i kradzieży, „obronny" charakter budów- |
li Ledoux ir |
tógł mieć pewne poetyczne uzasadnienie |
Ta sama |
agresywna tonacja cechowała pięćdziesiąt sie- |
dem posterunków celnych - rogatek (Imrrieres) wznoszonych według projektów Ledoux w latach 1784-1787 jako
część nowego muru otaczającego cały Paryż, łącznie z terenami, które znacznie rozrosły się w XVIII wieku. Zamówienie to nadeszło z Formę Gćnćrale, władz podatkowych. Gęsto rozmieszczone posterunki celne miały ukrócić nagminny przemyt umożliwiający uchylanie się od płacenia cła. Wzniesienie rogatek wywołało ogromne zaniepokojenie wśród ludu paryskiego. Istotnie, zostały one zaatakowane w czasie rewolucji, jako symbol ancien regime, a sam Ledoux był uwięziony. Mimo to ich niezwykle oryginalny styl został określony w XX w. jako „rewolucyjny”. Rzuty poziome i elewacje tych budowli były bardzo zróżnicowane, wszystkie jednak reprezentowały masywny styl z dońskimi, toskańskimi lub grubo ciosanymi kolumnami. Do dzisiaj zachowały się, niestety, tylko cztery z tych „rzeźbiarskich” arcydzieł - barriires: de la Yillette, d órlćans, du