Ryc. 263. Wizualizacja koncepcji zagospodarowania nawsia (2006) Fig. 263, Visualization of the concept of management of a round village (2006)
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Skarbimierz - studium gminy Skarbimierz zostało zmienione dnia 25.02.2010 r.
MPZP - uchwalono 28.01.2005 r.
Układ przestrzenny - owalnica z zachowanym nawsiem, w znacznej części niezabudowanym. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje znaczną rozbudowę miejscowości po jej zachodniej stronie; w czasie objazdu nie stwierdzono negatywnych zmian.
Zabudowa - dawna zabudowa jest w znacznej części zachowana. Pomimo bliskiego położenia w stosunku do miasta Brzeg miejscowość ma nadal utrzymany wiejski charakter.
Zieleń, woda - we wsi jest nadal sporo zieleni wysokiej - drzew liściastych. W ostatnim czasie powstało wiele stawów na terenach prywatnych.
Projekty - jesienią 2008 r. brak realizacji. Miejsce objęte koncepcją projektową znajduje się na wjeździe do miejscowości i powinno mieć charakter reprezentacyjny, ozdobny. W chwili obecnej umieszczono tam pojemniki na segregację śmieci, które szpecą to miejsce.
Żyrowa jest wsią malowniczo położoną u podnóża Góry Św. Anny. Jej mieszkańcy dumni są z pięknego pałacu, przez wszystkich zwanego zamkiem, wspaniałego parku, jak również jednego z najstarszych w diecezji kościoła. Żyrowa wzmiankowana została po raz pierwszy w 1280 r.
Wówczas należała do księcia Bolesława I z Opola. W1300 r. Cystersi z Jemielnicy, którzy przyszli z zachodu Europy i rozprzestrzenili się na całym Śląsku i w Polsce, wznieśli tu kościół137. W1885 r. w Żyrowej mieszkały 684 osoby (w folwarku i we wsi razem).
We wsi, w czasie opracowania, znajdowała się Szkoła Podstawowa, do której uczęszczało 91 uczniów oraz przedszkole z 35 dzieci. Mieszkańcy Żyrowej zatrudnieni byli głównie w Zakładach koksowniczych w Zdzieszowicach. Na terenie wsi niewiele osób żyło z uprawy roli i nieliczni
Pollok E.S.,1999. Historia Żyrowej rodu von Gaschin fundatorów klasztoru 1 kalwarii na górze Św. Anny. Wydawnictwo Żyrowa, 17.