DSCN1612

/. Podstawy procesów odlewniczych

20

7. Dla większości stopów wymagających stosowania nadlewów w celu skompensowania skurczu przy krzepnięciu (z wyjątkiem żeliw szarych i sfe-roidalnych) bardzo istotnym kryterium wyboru powierzchni podziału jest ta kie usytuowanie odlewu w formie, aby części grube znalazły się w górnej części formy, gdyż łatwiejsze będzie wówczas ich zasilenie za pomocą nadlewów. Zagadnienie to zostanie wyjaśnione dokładniej w p. 1.3.

Na rysunku 1.7 pokazano przykład kilku wariantów powierzchni podziału formy piaskowej dla jednego odlewu. Przyjęcie którejkolwiek z powierzchni podziału oznaczonej numerami 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 lub 10 wymagałoby zastosowania albo części luźnych modelu, odtwarzających jeden z kołnierzy, albo rdzeni bocznych (zewnętrznych), odtwarzających wnękę oznaczoną literą C. Wariant 2 wymaga stosowania formy składającej się z trzech skrzynek.

Mymaek 1*7. Przykład wyboru powierzchni podziału odlewu wykonywanego w formie piaskowej o poziomej powierzchni podziału: a) wszystkie warianty, b) dwa sposoby realizacji wariantu 5; litery G i D oznaczają, odpowiednio, górną i dolną połówkę formy, a litery w kółkach (A, B i C) — wnęki w odlewie

Wariant 1 nie stwarza wprawdzie żadnej z wymienionych trudności, jednakże powierzchnia ta nie przechodzi przez największy przekrój odlewu, a poza tym nie stwarza możliwości odtworzenia całego odlewu w jednej części formy.

Optymalnym rozwiązaniem wydaje się być w tym przypadku powierzchnia oznaczona numerem 5, z zastosowaniem rdzeni bocznych, jak to pokazano