-V< I«*«•*“* “V **®lu0 w ODwotliicUftb,
(2) Przypadek przedwawiony na *7*- G>): Pam Q—G — 25kQ;
FAm.Q~30kG, Fe-P =-&*<*• F, - P+OJG - 27,5 kG.
(3) Przypadek przedstawiony na *7*. (c): i*-0+G = 35kG;
P,-0-3OkG. Pc-P-35kG. ^-0+0^= 32,5 kG.
7. (a) CMar człowieka Q - 64 kG; siła w linie J - 48 kG. ■
Nadał atóp człowieka na podłogę j** rdwr^y co do wartofci sile N, jaką podłoga • wywiera na Mopy człowieka!
Q-N-S~0’, N=Q-S-16kG.
(b) Dh -V= O (człowiek wid na linie): Q *» S.
& Siła, jaką parowóz działa na podąg, musi być równa oporowi ruchu pociągu, czyli 0,005 -180000 = 900 kG.
9. Opory ruchu (oznaczenia jak na rysunku):
45000 - 225kG;- Ą --gę20000- 100kG;
S.
1_______ i IB
m
- "5‘" 250'48000 " 240 kG-
240 kG;
T, m Sa+Ss - 480kG;
Siły w sprzęgłach:1T, — Ą
T, - $,+ ... +SM - 5 ■ 240 - 1200 kG;
Silą pociągowi parowozu T0 m Sv*r ... +<Si+Si == 152S kG.
10. Siła w części tloczyska mającej średnicę dt (zwrot dodatni siły w prawo):
p1(aZ)?/4-K^/f)--A(«|)y4-*dj/4)+pł(xZ)i/4-wdj/4j-p^Ki)i/4- ruilfi) = -/t(«^/^«fl/ł)+/2(xI)i/4-^/4)-pł(7j>i/4-łu/j/4j --V(«32ł/4-n6*/0+2r5(irfOł/ł-w32»/4)-(U(aóOJ/4-KlO»/4)- -. - 9^(804^-28,3)+2p(2827,4-804,2)+0,l(2827ł4-r78.5) - 12150 kG. ,
§ 2. Zbieżny układ sił
• 11* Sumując algebraicznie siły mające wspólną linię działania otrzymamy trzy siły po 6 kG, jak na rys. (b). Wypadkowa W - 6+2 • 6cos60° - 12 kG ma kierunek i zwrot siły 9 kG. Równoważąca R — —W.
12. Obliczając sumy rzutów ał na kierunek siły P, (oś x) i prostopadły do niej (oś y) znajdziemy:,
- Ą«s45*-Pa+P,«z45* = 141 • 0,707-100+141 • 0,707 - 100 kG;
10 20. Trójkąt sił jest podobny do tróikan A nr
sina 5a *' sina lina sina
) .P, ■ P,«n45*—P»«n45’ — W.
* Wypadkowa na kierunek siły P, i zwrot przeciwny.
• 13. Według rysunku:
W - 2Qcosa; Q « Wflcoia.
Ponieważ w tym przypadku 0 < co*a < 1, więc Q > Wfl ■ 4kG.
14. Silę Q rozkadamy na dwie (kładowe, pionową i poziomą, przenoszone odpowiednio przez Iriną i ściąg:
S-geosa-250 0,5/5- 177 kG; N — Qsin# — 250 • 0,5/2 am 177 kG.
15. Składowe poprzeczne oił w linach rouzzą -łię równoważyć: Sasina = Sasin/I. Stąd
tlofi Si ałn(60*—a) sin60°cos« cogćOfsióa
0,5/3 ctga-0,5 --g, ctga = 1,537, o - 33°, 0-27*.
Suma rzutów sił w linach na kierunek ruchu równoważy opory ruchu, a więc opór wody P = Sićosa+SiCos/J «= 80cos33*+96coe27* - 152,6 kG.
16. Węzeł D pozostaje w równowadze, a więc z trzech sił należy zbudować zamknięty trójkąt.
51 - 5l+Si-25a5,cos0, •
7*+13*-8* • 2-7-13
fi ** 32*06';
cos/} I
51+5S-5?
___ 25a5a
a -27*42'.
1T.0,5314
%-&. si. sinp 0|
17. Siły w prętach równoważą przyłożoną silę 1000 kG. Z trójkąta sił znajdujemy: SCB -Pcos/J = 1000-0,5 = 500kG. 5Ca- Pcos« = 1000 -0,866 - 866kG.
Zwroty sił podane na rysunku odnoszą się do sił działających na tworzeń C, a więc pręt AC jest rozciągany, pręt CB — ściskany.
18. Rozwiązanie analogiczne jak w zad. 17. Wykreślając trójkąty sił należy zaczynać I od siły O. a następnie kreślić siły w prętach (czyli na wykresie równoległe do prętów) kolejno, jak je napotykamy obiegając rozważany węzeł w obranym kierunku, np. zgodnym z ruchem wskazówek zegara, rozpoczynają: od siły dang.
(•) 5. = S2 = +0sm45° - +707kG;
(b) 5a-+gtg30#-+577kG, Śa= -OfcosW = -1155kG;
(c)
Sl = —0tg3O* = -577 kG» S» - +e/cos30* = +1155 kG.
19. Wykreślamy trójkąt sił. Ciężar latarni 0pl5kG; ze wglądu n»ymettję
jest T-
na rysunku do zadana.
T. - Tj. Połowa trójkąta sił oznaczona literami «W jest podobna do trójkąta ABU
O 10 2 0,1
750 kG.
11