DSCN1857

218. Siła wyporu statycznego W - 215,4* 1,3 - 280 kG. Układ sił w płaszczyźnie pionowej przechodzącej przez dwusieczną OC kąta AOB wykreślony jest na rys. (b), gdzieT jest wypadkową siłT_x —T, w linach Obliczamy:

24,5 kG.

I fe. **" ~(o¹r^+p^-) - -(^aolr⁺³⁷-⁷^)*

Silę S_t rozkładamy w płmcayźnie trójkąta ABD na składowe S_A - S_B, przy czym • \ S,e₀.45*+S,co.43*-S_It

H^^r"'3^5^r' ^s,”^efn?^: ^“^s»=T^edS^5«^r“^2lMT--■^ = ctg 60⁹, P-(H'-g)ctg60^e = (2S0-250)~ = 17.3 kG;

W-i

TB

2eos45*    2cos45*sin60*

219. Siła parda wiatru P pr.R* - 120* •10* = 37,7 T. Ponieważ linie działania sił P, Q oraz reakcji R_a i R_c przechodzą przez środek kuli O, więc i linia działania reakcji K_A musi przechodzić przez ten- sam punkt. Obieramy układ współrzędnych (kryz jak na rysunku i zakładamy, ic wszystkie trzy nieznane dy R^, R_a, R_c wychodzą z punktu O. Dane: OA-OB- OC- 10m, - £C- C4 - 10m. Stąd

j4D« 10^3/3 m, DR- 10^/6m, OD *■ 10/6/3m, BB-EC- 5m.

220. W węźle 4 siłę P = 1T równoważymy silą 3, w pręcie 3oms2ą S_4C, pio-nową, wypadkową aU 8, l S,. Z rysunku (b) znajdujemy: ^ “ —0,707 T, S_AC —■— — 0,707 T (skierowana do węzła i).

Siłę S_iC rozkładamy na siły 8₍ i Sj, skąd

5_l-S,--P/2--0^T.

Siłę w pręcie 3 równoważymy w węźle B przez siłę S« w pręcie ó i silę S_a8, którą rozkładamy na sfly S₄ i S,. Z wykresu (c) obliczamy:

S,m-S,Yi--0,707/5--1T, S.-S.-+WT.

22L Siłę P w węźle C równoważymy pracz silę w pręcie iCid(* Gnie BC Z trójkąta sił: S_K-P. (Mamy cosinusy kierunkowe sił S_a4, S_IP i S_M. Dane' AB - AD = AE - <; stąd BE - BD - DE <= afo AF-DP-

Plft	WipSłnłd=eŁo6c*w				cna.	«*#	my
	M	y	•
BA	0	0	«	•	0	•	l
BI	-Wi	-Wz	«			-‘/i	V./5
BD		+Vi«/2	a	*✓5		+'/i	W*

Pr«‘	Wsp6!izędnc kota w metrach			DluKoić n	CMS	CO./1	cny
	>	y	a
Ol		0		10	-7,/3	0	7./S
OB	*/./3	s	"Iji	10	•A/3
OC	^ł,y./3	-s		10	•A/i		*/i/«

(1)

«

(3)

*

fw*>.

£

Składowe sił czynnych:

0-&-2OOT, -P . P_a-37,7 T.

Równania rzutów d:

- -P-*₄^/3+P_a^/H*c/3/6 - 0; “ T*»”    - o, R_a = R_c\

S^p'-    -0;

62

Składowe siły P:

P, - Pcosc, P, - Psina, P, - 0.

Równania równowagi:

J]P. - S_aacoa«_M+5_aI€oa«_arfS_{f a}coa«_aa+P, - 0, S_At • 0-0,55_a£-0,5S_ap-fPcosa - 0. S_aa+S« - 2P«*«: " SiA<x*PiA+Sn**P>rłSiD^ci*Pn+^f>7 “

5.4’ 0~0,55_aa+0,5S_aa+Psin« - 0, S_a«-$ii> -

£P. - S_a^cosy_a4+5_ałcosy_srr5jo«»ya»+^p* “ °*

| ^•l+WW-Ąpł^C-fO-O, 5_ai--(5,rf5|J^-    0)

^ Podstawiając (1) do (3) otrzymujemy: $_f(4 --P/5eoaa; a (1) i (2) «W^du®^: S_aa — P(co»a-fsma), S_BB - P(a»a-n'n«).

oou »U a na kierunki osi * _ty.

111111i 11 riiiiiłag