DSC
10

stronica 8 EN ISO 6507-1:1997

7.3    Próbkę należy umieścić na sztywne] podstawie. Powierzchnie podstawy powinny być czyste i wolne od zanieczyszczeń (nalotów, oleju, brudu Itp.). Ważne jest, by próbka spoczywała na podstawie tak, aby nie mogło nastąpić jej przemieszczenie podczas wykonywania pomiaru.

7.4    Doprowadzić wgłębnik do styku z badaną powierzchnią próbki a następnie obciążyć siłą w kierunku prostopadłym do powierzchni, bez wstrząsów i drgań, aż do osiągnięcia obciążenia nominalnego o określonej wartości. Czas od początku przyłożenia siły obciążającej aż do osiągnięcia przez nią pełnej wartości nominalnej nie powinien być krótszy niż 2 s ani dłuższy niż 8 s. Przy próbach twardości przy małej sile obciążającej i próbach mikrotwardości przybliżona prędkość wgłębnika nie powinna przekraczać 0,2 mm/s.

Podczas pomiaru czas obciążania powinien wynosić od 10 s do 15 s.

W przypadku określonych materiałów przewiduje się dłuższy czas obciążania; czas ten powinien być mierzony z dokładnością ± 2 s.

7.5    Przed przystąpieniem do pomiaru urządzenie należy zabezpieczać przed wstrząsami i drganiami.

7.6    Odległość między środkiem odcisku a krawędzią próbki powinna być co najmniej 2,5 razy większa od średniej długości przekątnej odcisku w przypadku stali, miedzi i stopów miedzi oraz co najmniej 3,0 razy większa od średniej długości przekątnej odcisku w przypadku metali lekkich, ołowiu i cyny oraz ich stopów.

Odległość między środkami dwóch sąsiadujących odcisków powinna być co najmniej trzy razy większa od średniej długości przekątnej odcisku w przypadku stali, miedzi i stopów miedzi i co najmniej sześć razy większa od średniej długości przekątnej w przypadku metali lekkich, ołowiu i cyny oraz ich stopów. Jeśli dwa sąsiadujące odciski różnią się wymiarem, odległość ta powinna być określona na podstawie średniej długości przekątnej większego odcisku.

7.7    Zmierzyć długość dwóch przekątnych. W celu obliczenia twardości Vickersa należy wyznaczyć średnią arytmetyczną wartości długości obu przekątnych odcisku.

W przypadku powierzchni płaskich różnica pomiędzy wartościami długości dwóch przekątnych odcisku nie powinna być większa niż 5 %. Jeśli różnica ta jest większa, należy ten fakt odnotować w protokole pomiarów.

8 Niepewność wyników pomiarów

Niepewność wyników pomiarów zależy od różnych czynników, które można podzielić na dwie grupy:

a)    czynniki zależne od urządzenia do pomiarów twardości sposobem Vickersa (przy uwzględnieniu niepewności sprawdzania twardościomierzy i kalibracji wzorców twardości);

b)    czynniki zależne od zastosowanej metody badań (warianty warunków próby).

UWAGA - Przy braku wystarczających danych o tych czynnikach trudno jest oszacować wartość niepewności pomiarowej, lecz można przyjąć, iż niepewność wynosi w przybliżeniu ± 10 % zmierzonej wartości twardości.

9 Protokół pomiarów

Protokół pomiarów powinien zawierać następujące informacje;

a)    numer niniejszego arkusza normy ISO 6507^N4);

b)    wszystkie informacje niezbędne do Identyfikacji próbki do badań;

c)    otrzymany wynik pomiaru;

d)    opis wszystkich czynności nie wyszczególnionych w niniejszym arkuszu normy ISO 6507,

e)    szczegóły wszelkich okoliczności, które mogły mieć wpływ na wynik pomiaru;

f)    dane dotyczące temperatury badań, o ile wykraczała poza zakres podany w 7.1.

-:-¹ Odayłacz krajowy: W kraju powołuje się PN-EN ISO 6507

ih

SO 6 SO 6

EN IS

3 6506-1;

oże być omltetu