Charakterystyka wybr#nyvh /biywwr 89
seteiKŁ zwykle nieopodal cieków wodnych, często w sąsiedztwie lęgów. lecz zawsze na glebach nieco bardziej suchych od lęgów, nie zalewanych w czasie wysokich stanów wód. Są to siedlisku o dużej wilgotności, a poziom wody gruntowej na wiosnę może dochodzić do samej powierzchni (Sokołowski 1980). Gfeby tego podzespołu są bardzo żyzne, czasem oglejooe. p odczynie zasadowym f obojętnym.
W drzewostanie (A) poza gatunkami właściwymi dla grądów typowych rv:awia się czasem w dużym udziale jesion wyniosły {Fruxinus zirrinori i w domieszce olsza czarna (Alnus glutinosa).
Grądy niskie charakteryzują się dość znacznym udziałem gatunków rosną-cycfi na siedliskach wilgotnych i żyznych, jak czeremcha zwyczajna |[Poduś -r-Ti."et), niecierpek zwyczajny (Impatiens noli-tangere). starzec leśny (Sracfeys syfuzaca). czartawa drobna (Circaea alpina). kostrzewa wielka (FesSacs eigmmana). Są to przeważnie gatunki przechodzące z łęgów ze związku Ałmo--1'bmon. zwłaszcza z łęgów olszowo-jesionowych (zespól Fna.xino-Ałnetmm) i »tąztwwo-jesiooowych (zespół Ficarło- Ulmetum minoris).
Od łęgów ze związku Alno-Ulmion grądy wy sokie różnią się zwłaszcza dobrytn odnawianiem się grabu (Carpinus betulus) lub grabu i dębu (Qwrrms ii/tmr) (Medwecka-Komaś i in. 1988). Mniejszy jest ponadto udział gatunków przechodzących z łęgów wyżej wymienionych. Grąd niski można odróżnić od typowego przede wszystkim większym pokryciem (przeważnie z iłościowością 2 Ub 3) gatunków łęgowych.
gtt. efcaraberystytzae dla zespołu (ChAss.) gat. wyróżniając* dla zespołu (OAss..
Gałom syhnnnm — przytulia leśna Acer campestre Un połay
Gwtomentsa—tmrzy.z cienista Festuca heierophyiki - kostrzew.! .rctOuj ssaa
Ijjąwct^nwacaaiitj - jaskier różnolistny iśl Cerpmkf oetułus -grab zwyczajny
wadza tt celu zwiększenia użyteczności lasu. Przyrost drewna w grądach niskich jest duży, lecz drewno dębu i jesionu znajdujące się lam w uprawie jest słabej jakości. Możliwa jest w tych lasach uboczna uprawa roślin leczniczych Z punktu widzenia rekreacji filocenozy grądów są atrakcyjne, Niekorzystne z tego puatktu widzenia mogą być występujące tam ograniczenia odtzw erzęce i komary , gzy i kleszcze). Filocenozy tego zespołu cechują się przy tym odpornością na użytkowanie rekreacyjne.