finanse przedsiŕbiorstw4

/of rU

II.    Koszty zamawiania (ordering cost)

a.    koszty dostawy, rozładunku

b.    opłaty pocztowe, telefoniczne

III.    Koszty braku zapasów (stockout cost)

a.    utrata zysku na sprzedaży, trwała utrata klienta

b.    dodatkowe koszty związane z koniecznością natychmiastowego zakupu

c.    dodatkowe koszty' spowodowane zatrzymaniem procesu produkcji

MODEL OPTYMALNEJ WIELKOŚCI ZAMÓWIENIA EOO (Economic Order Ouantity)

I.    Model podstawowy'. Założenia:

o istnieją dwa rodzaje kosztów: utrzymania zapasów - zmieniające się wprost proporcjonalnie do wielkości zapasów, oraz zamawiania - zmieniające się wprost proporcjonalnie do liczby zamówień \'o£V    btA. i

o cena jednostkowa zapasów jest stała (nie uwzględnia się możliwego rabatu za ilość) o zamówiona partia od razu w całości trafia do magazynu

o w modelu może być uwzględniony czas między złożeniem zamówienia a otrzymaniem partii (okres dostawy)    ^    , ,,

U,|^r- utk»J«.

II.    Zmienne modelu EOQ S - roczne zużycie zapasów

C - koszty’ utrzy mania zapasów wyrażone w procentach wartości średniego poziomu zapasu w skali okresu (koszty' finansowania, ubezpieczenia, magazynowania)

P - cena jednostkowa zapasów F - stały koszt złożenia jednego zamówienia Q - wielkość zamówienia

Optymalna wielkość partii powinna minimalizować całkowite koszty zapasów. Przy stosunkowo dużych partiach towaru zamówienia składane są rzadziej i koszt ich składania jest zatem mniejszy'. Z dmgiej strony rosną jednak koszty' utrzymania zapasów. Odwrotna sytuacja jest przy zamawianiu stosunkowo małych partii: koszt utrzymania spada, a koszt dostaw rośnie.

Wyprowadzenie wzoru na optymalną wartość dostawy w modelu EOQ: Poziom zapasów spada liniowo od Q do zera.

Q + 0    Q

Średni zapas =    =

2    2

Q

Koszty utrzy mania zapasów =

C x P x

2