Powyższy schemat przedstawia wyniki dwóch eksperymentów. W pierwszym, obserwowano przepływ prądu przez błonę neuronu
(wykres A) w normalnym (fizjologicznym) płynie zewnątrzkomórkowym. W drugim eksperymencie obserwowano przepływ prądu przez
błonę neuronu (wykres B) po zmianie (w czasie 0) składu płynu fizjologicznego, w którym znajdował się neuron.
1. Powyższy eksperyment wykonano metodą voltage-damp.
2. Obserwowano wyizolowany prąd potasowy.
3. Wykres B wskazuje, ze zmiana składu płynu mogła polegać na zmniejszeniu zewnątrzkomórkowego stężenia jonów potasu.
4. Potencjał równowagi dla jonów potasu jest bardziej ujemny niż potencjał równowagi dla jonów wapnia.
5. Postsynaptyczny potencjał hamujący moZe być spowodowany prądem sodowym przepływającym w poprzek błony komórkowej.
6 Dwuwarstwa fosfolipidowa jest przepuszczalna dla małych, hydrofobowych, cząsteczek pozbawionych ładunku elektrycznego
7. Do neuroprzekaZników hamujących należą: GABA i glicyna.
8. Synaptyczny przekaz informacji nie wymaga substratu strukturalnego.
0. W centralnym układzie nerwowym aktywność synaps jest modulowana przez astrocyty.
10. Potencjał czynnościowy zawsze powstaje w wyniku przepływu prądów jonowych w poprzek błony komórkowej
11. Synaptobrewina jest elementem kompleksu SNARE związanym z presynaptyczną częścią błony komórkowej
12 Cykl Hodkina zostaje zatrzymany dzięki otwarciu kanałów potasowych.
13. Refrakcja jest jedyną przyczyną jednokierunkowej propagacji potencjału czynnościowego
14 Kodowanie cyfrowe jest lepszym od analogowego sposobem kodowania informacji przekazywanej na znaczna odległości, ponieważ przekaz cyfrowy odbywa się bez straty amplitudy sygnału.
15. Teoretycznie, wzrost wewnątrzkomórkowego stężenia jonów chlorkowych w komórce postaynaptycznej może spowodować, że synapsa, w której w błonie postsynaptycznej występują ligandozafeżne kanały chlorkowe, może zmienić swój charakter z hamującej na pobudzającą.
18. Po otwarciu kanałów przepuszczalnych dla sodu i potasu w czasie, gdy potencjał błony komórkowej ma wartość bardziej dodatnią niż potencjał równowagi dla jonów sodowych, pojawią się dokomórkowy prąd sodowy i dokomórfcowy prąd potasowy.
17. W pręcikach pod wpływem bodźca świetlnego dochodzi do hypeipolaryzacjf błony komórkowej, ponieważ zamykają się kanały aodowo-wapniowe
18. W narządzie Cortiego trzy rzędy wewnętrznych komórek włoskowatych (rzęskowych) odpowiadają za wzmocnienie drgać błony podstawnej
19. Endolimfa ucha środkowego, w porównaniu z innymi płynami zewnątrzkomórkowymi, wyróżnia się wyjątkowo wysokim stężeniem jonów potasu
20. Wzrost zewnątrzkomórkowego stężenia jonów potasowych spowoduje spadek wartości progowej bodźca, podobnie jak wzrost zewnątrzkomórkowego stężenia jonów siadowych.
21 Potencjał lokalny, bez względu na modalnośd bodźca, koduje informacje o sile bodźca analogowo
22. Obecność osłonki mielinowej powoduje zmniejszenie amplitudy potencjałów czynnościowych
23 Refrakcja bezwzględna pojawia się w czasie przebiegu potencjału czynnościowego, ponieważ w czasie jej wystąpienia kanały sodowe są zamknięte.
24 Engramy długotrwałej pamięci deklaratywnej są przechowywane w hippokampie.
25 Owałtowny odkom Orkowy prąd potasowy pojawiający się na szczycie potencjału czynnościowego po otwarciu kanałów potasowych jest spowodowany takim samym zwrotem wektorów siły chemicznej i elektrycznej działających na jon potasowy
28 Bodziec progowy jest to każdy bodziec, który spowoduje powstanie potencjału czynnościowego