Foto2351

i) współpraca z organami administracji rządowej, organami administracji samo* rządowej oraz organizacjami pozarządowymi w zakresie realizacji zadań, o których mowa w pkt l²*".

Są to zadania typowe dla czwartej fazy zarządzania kryzysowego i, jak się wydaje, powinny być w przyszłości przejęte przez RCB. To pożądane rozwiązanie powinno być zbieżne z ustanowieniem wyodrębnionej części budżetowej²²¹.

Najwięcej uwagi problematyce finansowania zadań z zakresu zarządzania kryzysowego poświęca art. 26 uzk. Jednakże, z wyłączeniem ust. 4, przepis ten potwierdza już przyjęte zasady określone wcześniej w ustawie o finansach publicznych i w ustawach regulujący ustrój samorządu terytorialnego. Ust. 1 wzmiankowanego przepisu reguluje finansowanie zadań własnych z zakresu zarządzania kryzysowego przez samorządy gminne, powiatowe i wojewódzkie. Jako źródła finansowania wskazuje tu budżety tych jednostek samorządowych. W tym miejscu warto zwrócić uwagę na fakt, iż uzk - wskazując zadania dla jednostek samorządu terytorialnego

-    me traktuje ich jako zadań nowych, które wymagałyby zapewnienia koniecznych środków finansowych na ich realizację w postaci zwiększenia dochodów własnych lub subwencji, czego wszak wymaga np. art. 7 ust. 3 ustawy o samorządzie gminnym. Teza ta znajduje potwierdzenie w ocenie skutków regulaqi, w której stwierdza się wprost, że źródłem finansowania ustawy będą — obok budżetu państwa - budżety samorządów terytorialnych, ale (uwaga!) w granicach środków przeznaczonych na bezpieczeństwo obywateli²*². Wydatki w tym obszarze miały być planowane i wydatkowane, w myśl tego uzasadnienia, w ramach działu 750

-    administracja publiczna. Analiza ustawowych zakresów działania i zadań gminy oraz powiatu pozwala w istocie odnaleźć tak sformułowane zadania w następujących przepisach:

-    art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy o samorządzie gminnym (zadania własne obejmują sprawy m.in. porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego);

-    art. 4 ust. 1 pkt 15 ustawy o samorządzie powiatowym (powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie m.in. porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli).

Tak sformułowanego zadania nie uda się już jednak wprost odnaleźć w ustawie o samorządzie województwa. Art. 14 ust. 1 tej ustawy zawiera katalog zadań

7.ob. szerzej: S 29 zalęamka do zanudzenia nr 33 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 marca 2008 r. w sprawie ustalenia regulaminu organizacyjnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Admmutracp (DrUrz nr 8, poz. 33 ze zm.), załącznik - Regulamin Organizacyjny Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji

²² * Podobne rozwiązanie zastosowano w stosunku do Rzędowego Centrum Legislacji, zob art. Hh ustawy o Radne Ministrów.

^1,2 Uzasadnienie rzędowego projektu uzk (druk sejmowy nr 770).

o charakterze wojewódzkim, które zostały przypisane samorządowi województwa, jednak jest to katalog niezamknięty (w przeciwieństwie do ustawy o samorządzie powiatowym, w której zastosowano zasadę enumeracji pozytywnej). Ustawa ta zawiera jednak możliwość poszerzenia katalogu zadań w odrębnych regulacjach ustawowych, co też zostało uczynione w przypadku uzk.

Art. 26 ust. 2 uzk rodzi obowiązek planowania środków finansowych na wykonywanie zadań z zakresu zarządzania kryzysowego w ramach budżetu państwa w częściach, którymi dysponują:

-    wojewodowie,

-    minister właściwy do spraw wewnętrznych,

-    ministrowie kierujący działami administracji rządowej,

-    centralne organy administracji rządowej.

Uzk wskazuje podmioty zobowiązane do planowania środków finansowych, a jedynym kryterium wyodrębniającym te podmioty jest wykonywanie funkcji dysponenta części budżetowej, ^ifypada nadto podkreślić, iż wobec ministra kierującego więcej niż jednym działem administracji rządowej obowiązek ten rozciąga się na wszystkie części budżetowe, którymi tenże minister dysponuje. Według stanu prawnego na dzień 31 grudnia 2009 r. wykaz ministrów zobowiązanych przedstawiał się następująco:

-    minister spraw wewnętrznych i administracji - administracja publiczna (cz. 17), informatyzacja (cz. 27), sprawy wewnętrzne (cz. 42), wyznania religijne oraz mniejszości narodowe i etniczne (cz. 43);

-    minister infrastruktury — budownictwo, gospodarka przestrzenna i mieszkaniowa (cz. 18), gospodarka morska (cz. 21), łączność (cz. 26), transport (cz. 39);

-    minister finansów - budżet, finanse publiczne, instytucje finansowe (cz. 19);

-    minister gospodarki - gospodarka (cz. 20);

-    minister sportu i turystyki - kultura fizyczna i sport (cz. 25), turystyka (cz. 40);

-    minister kultury i dziedzictwa narodowego - kultura i ochrona dziedzictwa narodowego (cz. 24);

-    minister edukacji narodowej - oświata i wychowanie (cz. 30);

-    minister nauki i szkolnictwa wyższego - nauka (cz. 28), szkolnictwo wyższe (cz. 38);

-    minister obrony narodowej - obrona narodowa (cz. 29);

-    minister pracy i polityki społecznej - praca (cz. 31), zabezpieczenie społeczne (cz. 44), sprawy rodziny (cz. 63);

-    minister rolnictwa i rozwoju wsi - rolnictwo (cz. 32), rozwój wsi (cz. 33), rynki rolne (cz. 35), rybołówstwo (cz. 62);

-    minister rozwoju regionalnego - rozwój regionalny (cz. 34);

-    minister skarbu państwa - Skarb Państwa (cz. 36);

-    minister spraw zagranicznych - sprawy zagraniczne (cz. 45);

-    minister sprawiedliwości - sprawiedliwość (cz. 37);

-    minister środowiska - gospodarka wodna (cz. 22), środowisko (cz. 41);

-    minister zdrowia - zdrowie (cz. 46).

201