gh

gh



Kilzus 3

1.    Podstawy wyłączenia spod ochrony prawa autorskiego pytań egzaminacyjnych na prawo jazdy należy poszukiwać w art. 4 pkt 2 pr. aut. z 1994 r.

2.    Materiałem urzędowym będzie zatem to, co pochodzi od urzędu lub innej instytucji państwowej, bądź dotyczy sprawy urzędowej, bądź powstało w rezultacie zastosowania procedury urzędowej Pytania składające się na "bank pytań" testowych, stosowanych przy egzaminach na prawo jazdy, pozostaną w obrębie tak rozumianego "materiału urzędowego"

3.    Wyłączenia ochrony wynikające z arl 4 pr. aut z 1994 r. nie mogą być utożsamiane z pozostawieniem całkowitej swobody reprodukowania i rozpowszechniania wymienionych w tym przepisie materiałów. Swoboda ta może podlegać ograniczeniom, jednak ograniczenia te wynikać będą z innych przepisów, takich jak przepisy chroniące dobra osobiste, tajemnicę, czy przeciwdziałające nieuczciwej konkurencji. Reprodukowanie bądź rozpowszechnianie materiałów wskazanych w art. 4 pr. aut z 1994 r. może także stanowić szkodę, której naprawienia dochodzić można na zasadach ogólnych.

52711

Dz.U.00.80.904: art.4

Przewodniczący: SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian (sprawozdawca).

Sędziowie: SN Hubert Wrzeszcz, SA Krystyna Bilewicz.

Protokolant: Hanna Kamińska.

Wyrokiem z dnia 3 kwietnia 1998 r., sygn. akt I ACa /98 Sąd Apelacyjny w Gdańsku oddalił apelację powódki, Grupy I. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w Warszawie, od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Koszalinie z dnia 30 października 1997 r. sygn. akt I C /96, oddalającego jej powództwo przeciwko Zakładowi Rozpowszechniania Wydawnictw Popularnych "K.” Annie G. o ochronę praw autorskich.

Powodowa Spółka zawarła w 1993 r. umowę z Instytutem Transportu Samochodowego, który w 1992 r., w umowie zawartej z Ministerstwem Transportu i i Gospodarki Morskiej, zobowiązał się przygotować edycję testów egzaminacyjnych na prawo jazdy kategorii A. B C, D i T Przedmiotem wspomnianej umowy było wydanie i dystrybucja książki zawierającej 'bank pytań" egzaminacyjnych stosowanych na egzaminie państwowym dla osób ubiegających się o prawo jazdy, wraz z rysunkami do tych pytań. Umowa zawarta została na czas określony, do końca 1995 r., a Instytut zobowiązał się nie podpisywać umów z innymi podmiotami. Powódka natomiast zobowiązała się nie przenosić na osoby trzecie praw i obowiązków wynikających z umowy. Strony uzgodniły także, że w przypadku naruszenia praw autorskich przez osoby trzecie powódka może dochodzić odszkodowania z tytułu naruszenia praw wydawniczych.

Powodowa Spółka wydała książkę zawierającą pytania testowe wraz z odpowiedziami i krótkimi komentarzami Pozwana natomiast, po wejściu w życie rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej oraz Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 11 stycznia 1993 r. wprowadzającego nowe znaki i sygnały drogowe, także wydała pytania testowe z kolorowymi rysunkami oraz odpowiedziami, zmieniając kolejność numeracji pytań z testów.

Sąd pierwszej instancji oddalając powództwo wskazał, że oceny zasadności żądania powódki należy dokonać na podstawie ustawy z dnia 10 lipca 1952 r. o prawie autorskim (Dz. U. Nr 32, poz. 234 ze zm.). Na mocy art. 5 pkt 1 i 2 tej ustawy nie stanowią przedmiotu prawa autorskiego akty prawodawcze, orzeczenia sądów i innych władz oraz pisma i wzory przeznaczone do powszechnego użytku. Za pismo i wzór przeznaczony do powszechnego użytku i nie objęty tajemnicą służbową uznał Sąd sporne testy. Są one wynikiem pracy twórczej i stanowiły wyrażony drukiem utwór o charakterze naukowym, jednak nie podlegają ochronie właśnie z uwagi na art. 5 ustawy o prawie autorskim. Ponadto Sąd odwołał się do wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 2 lipca 1996 r.. sygn. akt I ACr /96, w którym przesądzono, że pytania egzaminacyjne stanowią wzory przeznaczone do powszechnej wiadomości. W myśl zaś nowej ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych pytania takie są dokumentem urzędowym i także nie podlegają ochronie.

Oddalając apelację strony powodowej Sąd Apelacyjny w Gdańsku podzielił stanowisko Sądu Wojewódzkiego. Wskazał jedynie, że powódka dochodziła swoich roszczeń na podstawie art. 79 ust. 1 i 2 w zw. z art. 41 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Treść

8


Wyszukiwarka