gwinty08

Rys. 8-3. Rysowanie linii śrubowej

d

8.2.2. Gwinty

Na rysunkach technicznych nie rysuje się gwintu zgodnie z jego rzeczywistym wyglądem, lecz w sposób uproszczony, podany w tabl. 8-1 i 8-2.

Uproszczony sposób rysowania gwintów dotyczy wszystkich rodzajów gwintów i polega na rysowaniu linią grubą powierzchni wierzchołków występów gwintów. A zatem nagwintowane sworznie i otwory (w przekroju i w widoku) rysuje się tak, jak one wyglądają przed nacięciem gwintu, dorysowując linią cienką powierzchnie den bruzd (tabl. 8-1; d i 8-2; d).

Odległość linii cienkiej, oznaczającej powierzchnie den bruzd, od linii grubej, oznaczającej powierzchnie wierzchołków występów, powinna być równa skokowi gwintu, lecz nie mniejsza niż 0,8 mm.

W rzucie na płaszczyznę prostopadłą do osi gwintu linię cienką (powierzchnia dna bruzd) rysuje się na długości 3/4 obwodu z przerwą w dowolnym miejscu. Linia ta nie powinna się zaczynać ani kończyć na osiach przedmiotu gwintowanego (tabl. 8-1; c, e oraz 8-2; c, e).

W przypadku przedstawiania gwintu zewnętrznego i wewnętrznego w półwidoku należy linię cienką prowadzić na długości ok. 3/4 widocznej części okręgu tak, aby zaczynał się on od osi (tabl. 8-1; Ae i tabl. 8-2, lc).

Zakończenie długości gwintu rysuje się linią grubą doprowadzaną do zewnętrznej średnicy gwintu (tabl. 8-1; d —1,3, 4 \ tabl. 8-2; d — 3, 5).

Gdy zachodzi potrzeba zwymiarowania długości wyprowadzenia gwintu (np. na rysunkach wykonawczych), wyprowadzenie rysuje się linią cienką