Możemy tu krótko wspomnieć o dwóch innych, nieco młodszych modelach dyskursu, skierowanych również do młodszych grup kobiet. Pierwszy to dyskurs szczupłej sylwetki, która stanowi paradygmat kobiecej urody. Modelki są coraz bardziej wychudzone, mają coraz bardziej dziecięce sylwetki, zaś Kate Moss, będąca swego czasu wzorcem stylu „heroin chic”, przedstawiana jest jako najważniejsza ikona sceny mody. Obsesja rozmiaru i wagi uzasadnia rozwój ogromnego aparatu komercyjnego przemysłu odchudzania i ćwiczeń. Paradoksalnie, zauważono, że to same kobiety podtrzymują kult szczupłości: kobiety krytykujące ubrania i figurę innych kobiet; redaktorki kobiecych czasopism, które bez końca zamawiają artykuły na temat diet i ćwiczeń; złośliwi komentatorzy piszący dla magazynów, takich jak „Heat” czy „Heli”, znajdujący upodobanie w zdjęciach sławnych gwiazd noszących niestosowne ubranie, mających złą fryzurę albo oznaki cellulitu.
Świat młodszego pokolenia opanowany jest również przez fenomen celebrytów, który stanowi interesujące odzwierciedlenie pożądanych ról płciowych. Męscy celebryci są piłkarzami, gwiazdami muzyki pop, „przystojniakami” z Hollywood; kobiety są modelkami i dziewczynami do towarzystwa, gwiazdami oper mydlanych, aktorkami. Idealne, to znaczy szczupłe ciało stanowi podstawowy wymóg celebrytki, a liczne wydarzenia, podczas których celebryci wystawieni są na widok publiczny (Oscary, BAFTY, tygodnie mody w Londynie, Paiyżu i Nowym Jorku, premiery filmów i gale muzyczne oraz festiwale) zawsze przeradzają się w paradę skąpych sukien haute couture, dekoltów, ud i brzuchów. Przesłanie, jakie płynie stąd do młodych kobiet, pozbawione jest skrupułów: seksowność i uroda to klucze do sukcesu. Chociaż wygląd zewnętrzny staje się coraz częściej elementem przysparzającym sławy również mężczyznom, lista ich walorow jest dłuższa. George Clooney może wprawdzie podbijać miliony kobiecych serc, ale jest również utalentowanym aktorem, reżyserem i scenarzystą, jak również, coraz częściej, działaczem politycznym i krytykiem społecznym. Pamela Anderson, Jordan i Jodie Marsh są słynne tylko za względu na ich zewnętrzne - naturalne lub ulepszone - atrybuty i ich mgliście nakreślone „osobowości”. Lecz to właśnie brak rzeczywistego kulturalnego czy twórczego talentu jest tym, co daje dyskursowi celebrytów taką siłę. Jak powiedział Andy Warhol, wszyscy możemy wierzyć, że będziemy mieć swoje pięć minut. Nadzwyczajny przypadek Chantelle, która nie będąc znaną postacią wygrała program Celebrity Big Brother, wyjaśnia powab konsumpcjonistycznej sławy. Kapitalizm mówi do nas to samo, co do Chantelle wykrzykiwała często jej matka: „Spełnij swe marzenia!”.
Konsumpcja na mikropoziomie: gospodarstwa domowe i kultury
Konsumpcja okazuje się taką sferą, gdzie najważniejszy jest indywidualny wybór, ale - jak zauważyliśmy - wybory te są zdeterminowane płciowo. Jakie procesy interakcyjne wpływają na ich strukturę? Podobnie jak w przypadku pracy produkcyjnej i reprodukcyjnej, również pracy konsumpcyjnej uczymy się częściowo w swoim domu. Istotna jest tu klasa: wzorce konsumpcji są kształtowane przez dochód, ale również przez normy kulturowe. A zatem, wysokozarabiające grupy społeczno-ekonomiczne -pracodawcy, menedżerowie, wykwalifikowani pracownicy - częściej są aktywnymi konsumentami wydarzeń towarzyskich, kulturowych i sportowych. „Elitarne” style konsumpcji - sztuka, muzyka klasyczna, opera, dobre wina i wykwintne potrawy - są upodobaniami nabywanymi przede wszystkim w rodzinie. Tu można wprowadzić element płciowy: młodzi mężczyźni i kobiety często przyjmują wiele praktyk konsumpcji od swoich rodziców. Mężczyźni na przykład pomagają swym synom rozwijać sportowe umiejętności, a matki często służą swym córkom pomocą w sprawach dotyczących wyglądu zewnętrznego, tak, by był on odpowiedni do określonych sytuacji. Matki zabierają córki na zakupy odzieżowe i wprowadzają je w tajniki prowadzenia domu. Tradycyjne praktyki socjalizacji również mają tutaj kluczowe znaczenie: zabawki i gry są przeznaczone dla poszczególnych płci; chłopcy mają do dyspozycji samochody, zabawki konstrukcyjne i dziecinne wersje sportów dla dorosłych, natomiast dziewczęta otrzymują lalki i domki dla lalek, przytulanki w postaci zwierząt, zestawy biżuterii i stroje księżniczek. Trudno jest
193