Jedwabnymi wstążeczkami można haftować na każdej tkaninie, przez którą przebije się igła. Jedwab jest włóknem naturalnym i najlepiej komponuje się z innymi naturalnymi materiałami, takimi jak jedwab, len, bawełna czy wełna, a nawet skóra, choć wymaga to uprzedniego przebicia dziurki na przykład szydełkiem lub użycia grubszej igły. Materiał z naturalnego włókna jest też łatwiejszy do farbowania. Na następnych stronach pokazano, jak lekkie podmalowanie tła przed rozpoczęciem haftowania może całkowicie odmienić charakter twojej pracy.
Do pracy potrzebna będzie ramka, na której napina się tkaninę na czas haftowania. Najlepsze będą giętkie plastikowe tamborki - przy każdym przewlekaniu wstążeczki materiał podkładu poluźnia się, ale można go łatwo napiąć z powrotem. Zawsze gdy na dłużej przerywasz pracę, zdejmuj tkaninę z tamborka, by uniknąć rozciągnięcia materiału w miejscu ściśnięcia między obręczami. Do wykonania większych haftów idealne są regulowane drewniane krosna, kwadratowe lub prostokątne, do których przymocowuje się tkaninę przypinkami do jedwabiu (patrz ilustracja). Jeśli ich użyjesz, możesz zostawić tkaninę na ramie aż do zakończenia pracy. Radzę jednak ochronić jej brzegi przed zabrudzeniem, przypinając dokoła, wzdłuż drewnianej ramki, kawałek zbędnego materiału.
Do haftowania wstążeczkami nadają się tylko igły gobelinowe, z dużym uchem i tępym, bardzo gładkim końcem. Ważne jest, by używać igły o odpowiednim rozmiarze, dopasowanym do szerokości wstążeczki. Wtedy wstążeczka, swobodnie przechodząc przez zrobiony igłą otwór, nie ulega uszkodzeniu.
Do najszerszych, trzynastomilimetrowych wstążek najlepiej pasuje igła o rozmiarze 13. Igły średniego rozmiaru (18) dobre są do wstążeczek o szerokości siedem i cztery milimetry. Najmniejsza igła (numer 24) odpowiednia jest zaś do najwęższych, dwumilimetrowych wstążeczek.
Do hafciarskich nici natomiast idealna jest igła numer 8 do włóczki.
10