Każda roślina charakteryzuje się odmiennymi liśćmi. Barwa liścia, jego wielkość w stosunku do rozmiarów kwiatu, a także sposób, w jaki jest przyczepiony do rośliny - czy wyrasta z łodygi, czy też prosto z ziemi - to czynniki, które trzeba wziąć pod uwagę. Uświadomisz to sobie, kiedy przyjrzysz się różnorodnym rodzajom liści, jakie wykonano i zamieszczono specjalnie w tym celu na sąsiedniej stronie.
1. Ten listek wyszyto pojedynczym ściegiem wstążeczkowym środkowym.
2. Liść podobny do pierwszego, ale dużo większy. Wyszyty ściegami wstążeczkowymi: prawym i lewym, wykonanymi razem w podobny sposób jak górna część irysa ze s. 25.
3. Liść wyszyty trzema ściegami wstążeczkowymi środkowymi, rozchodzącymi się wachlarzowato od podstawy.
4. Ten liść również składa się z trzech ściegów wstążeczkowych, ale dodano do nich trzy ściegi proste wykonane niedzieloną muliną w tym samym kolorze, będące ich lustrzanym odbiciem.
5. Listki wykonano ściegiem prostym, każdy wyszywając od środka ku koniuszkowi i przytrzymując wstążeczkę drugą igłą (patrz s. 18).
6. Choć mech to nie liść, jednak przydaje się bardzo przy wyszywaniu ogrodowych scenek. W tym przykładzie posłużono się muliną, z której zrobiono pojedyncze i podwójne węzełki.
7. Jeszcze jeden liść wykonany ściegiem wstążeczkowym.
8. Listki zrobione są ściegiem prostym; wstążeczka jest skręcona i napięta, by oddać sztywność liści.
9. Przykład podobny do 8., jednak tutaj wyszyto liście ściegiem wstążeczkowym.
10. Jeszcze jedna odmiana liści wykonanych ściegiem prostym.
11. Ten listek przypominający liść paproci wykonano
z marszczonej wstążeczki. Zacznij od zrobienia 4 cm ściegu marszczącego przez środek kawałka wstążeczki długości 7 cm. Zaznacz na tkaninie dwie kropki w odległości 3 cm jedna od drugiej, by wyznaczyć długość liścia, następnie koniec części przymarszczonej, na którym jest supełek, przymocuj w tym miejscu na łodydze, z którego ma wyrastać liść. Na drugim końcu wykonaj ścieg wstążeczkowy, zostawiając nić marszczącą na wierzchu tkaniny. Naciągnij tę nić, formując kształt liścia, a następnie użyj jej do zabezpieczenia wstążki. Tą samą nitką zrób ścieg wzdłuż linii marszczenia, by zaznaczyć żyłkowanie oraz przymocować liść do podłoża.
12. Liście bluszczu, będące pomniejszoną odmianą przykładu 3-
13. Liść ostrokrzewoi robi się podobnie jak liść paproci (11), ale bez marszczenia wstążeczki. Zacznij od zaznaczenia na tkaninie dwóch oddalonych od siebie o 2 cm kropek, wyznaczających długość listka. Przymocuj wstążeczkę w tym miejscu łodygi,
z którego ma wyrastać liść, ułóż ją płasko i wkłuj w nią igłę w odległości 3 cm od miejsca zaczepienia wstążeczki, następnie wbij igłę w drugą kropkę, by powstała pętelka. Przymocuj drugi koniec wstążki. Przeszyj ściegiem wstecznym przez środek wstążeczki, ściągając ją tak, by spłaszczyć pętelkę wzdłuż. Drobniutkim ściegiem lazy daisy naciągnij wszystkie fałdki i uformuj kolce.
14. Listki jemioły wyszyto ściegiem prostym.
15. Szyszka jodłowa to nie liść, ale ma tak interesujący kształt, że umieszczono ją obok ostrokrzewu i jemioły. Jest dość trudna do wyhaftowania, więc najpierw poćwicz. Narysuj delikatnie kształt szyszki na tkaninie, przymocuj wstążkę w punkcie A, następnie wykonaj zmodyfikowane ściegi lazy daisy w punktach B, C, D,
E, F itd., tak jak to pokazano poniżej, nie naciągając wstążeczki.
Wzornik naturalnej wielkości Powiększenie pokazujące szczegóły wykonania wzoru
16. Tę trybulę wyhaftowano ściegami prostymi; na główną łodygę wzięto dwie nitki muliny, odgałęzienia wyszyto pojedynczą nicią.
17. Trawki są często bardzo przydatne. Tutaj wszystkie zrobiono ściegiem prostym z różnych rodzajów i kolorów nici.
46