hamburska

hamburska



VIII    Ihł.ii |itV nniii/i|;i Im li ń',1 i (IV, V) ubr|iim|c ol<. ton od tnlnal mi Hm Iii IdmiilM Mele.mini T ilu Drymiu II Mruk w i>U\| lylc/uków lukowych (I m i .1 c * w«• 11111; 11111 <' utunowiukuiiil lal nul Jul, Miinzlngoii), /.hrojnlków gco-nu'lryc/nych. Mruk leż, w /muld Ir drupuc/.y krótkich.

I•'.i.■.i końcowomugdti Icńsku (VI) obejmuje okres Dryasu II i Alleródu. Cliai .iktcryzu Jo sit; występowaniem harpunów jedno- i dwurzędowych, "nli /y Tcyjat, ty leżaków łukowych, trójkątów, wiórków z zadziorem,

• lak/.r dużym udziałem drapaczy krótkich i krążkowatych.

IX    Zasiąg — por. mapa 13.

X    W fazie późnomagdaleńskiej można wyróżnić następujące grupy lei loiialnc: pirenejską (Gourdan), dordońską (Madelaine), nadreńską (lir ni" ze stanowiskami okolic Thayngen — nazywana też grupą Thay-r.' n), grupę Nebra oraz grupę morawską (jaskinie Krasu Morawskiego). V luzie końcowomagdaleńskiej nadal występuje grupa pirenejską, dor-d"ir,K,i, Thayngen i morawska, wyodrębniają się: grupa nadrodańska, r, 1111 m ITobstfels nad górnym Dunajem, grupa Dóbritz na terenie Tu-i • i»i i i Saksonii oraz grupa Chaleux na terenie Belgii.

bulimii rpi magdaleńska

W okresie Dryasu III i może preborealnym istniały jeszcze lokalnie i.....a!aIości osadnictwa końcowomagdaleńskiego w formie małych sku

pi I. osadniczych na terenie Wyżyn Środkowoeuropejskich. Do lepiej i1" 11 a 11 \ e 11 należy grupa Fiirsteiner w Szwajcarii (R. Wyss, 1973, 1952)

1 riiipa l.liota (S. Vencl, 1970) w Czechosłowacji. Oprócz tego znane są P"|« 'I neze stanowiska epimagdaleńskie, jak np. Burghardt Hohle i Kul-oii w wa 5. Odrębną pozycję w zróżnicowaniu kultury epimagdaleń-I i' i ujmuje grupa Ostromer w basenie środkowego Dunaju (S. Vencl, l!|||M). hye może znajdująca się pod wpływem kultury tardigraweckiej (?).

I v u 11 ii i ii hu m burska

I    Nazwa od miasta Hamburg (RFN).

II    Wydzielił G. Schwantes (1939), opracowania — J. G. D. Clarka illhl(l), A. Rusta (1937), A. Bohmersa (1965) oraz M. Kobusiewicza.

III    Najważniejsze stanowiska: Borneck, Hasewisch, Poggenwisch, \lririuloiT, Stellmoor, Deimern 28 (RFN); Havelte, Marum, Ureterp, V\ a .k.imeer-Oud Lager (Holandia); Liny (Polska).

IV    < harakterystyka inwentarzy:

1 Ił'henI..... duże dwupiętowe wiórowe, ze zbieżnymi piętami, silnie zaprawiane;

i "i ni owiec - - szerokie i bardzo szerokie, regularne wióry;

iu lii;,z zatępiający; i N n i zędzla:

*:ih


Wyszukiwarka