gleby019

pują drzewa iglaste (świerk, sosna, modrzew) oraz brzoza. Przeważają gleby bagienne i bielicoziemne.^ł    '

^Strefa tajgi przechodzi stopniowo w strefą 1 asów|mieszanych i liściastych (m. in. tereny Polski) z klimatem umiarkowanym, gdzie opady wynoszą na wiąkszości obszarów 500—800 mm rocznie, a średnia roczna temperatura 6—10°C. Dominują w niej lasy mieszane i liściaste, głównie dąbowo-lipowo-grabowe, a z gleb: brunatno-;ziemne (brunatne i płowe). Poziom wód gruntowych w dalszym ciągu obniża się, zaś poziom występowania węglanu wapnia podnosi/

ifJeszcze bardziej na południe dość wąskim pasem występuje strefa laso-stepu o roślinności leśno-stepowej (z udziałem dębu), klimacie bardziej kontynentalnym (400—500 mm opadów, rocznie) i chłodniejszej zimie. Wśród gleb dominują (w Polsce) czarnoziemy leśno-śtepowe zdegradowane, a wśród nich kompleksowo tzw. „szare gleby leśne” — gleby zajmujące stanowisko pośrednie pomiędzy czamoziemami a glebami płowymi lub brunatnymi. Strefk ta przechodzi do strefy łąkowo--slepowej (czarnoziemnej)?^

| W strefie łąkowo-stepowej występują już zdecydowanie niższe opady'(około 450 mm rocznie) i klimat kontynentalny (suche gorące lata, mroźne śnieżne zimy), a panują wyłącznie czarnoziemy łąkowo-stepowe wytworzone z lessu. Poziom wody gruntowej występuje tu na głębokości nawet kilkunastu metrów, ą poziom węglanów i siarczanów znajduje się blisko powierzchni Ziemią

Ś Strefa stepu łąkowego przechodzi w kierunku południowym w strefę stepu suchego, charakteryzującą się coraz większym udziałem roślinności kserofitycznej, wyższą temperaturą i mniejszą ilością opadów (średnio 30G=p350 mm rocznie). Wśród gleb kasztanowych pojawiają się gleby słone./

(Stref stepu suchego przechodzi w s t.re fę pół pustyń i pu-y ń o bardzo małej ilości opadów, wysokiej średniej rocznej temperaturze i glebach szarpziemnych, przeważnie silnie zasolonych. Gleby tej strefy wymagają silnego nawadniania^

|W zachodniej i środkowej części Europy strefowość glebowo-klimatyczna, ze względu *na stosunkowo niewielkie obszary, nie występuje wyraźniel

Prócz klimatycznej, strefowości p o z i o m e j należy się też liczyć ze strefowością roślinną pionową, rysującą się bardzo wyraźnie w terenach górzystych. Wraz z podnoszeniem się terenu nad poziom morza klimat przyjmuje pewne charakterystyczne cechy, upodobniające go pod pewnymi względami do klimatu obszarów położonych bardziej na północ. Dla przykładu można przytoczyć fakt, że roślinność wyso-kotatrzaóska (powyżej 2000 m n.p.m.) jest podobna do roślinności Laponii na wysokości 800—1000 m n.p.m. (karłowate formy wierzby, dębik).