• ' l 'i* r”(i' | ||
■ |
• |
*'• vVVC'a •*..* ■ ■ |
■
£'HęQ.
■
* • / * f.v £NXtf«y/'
v ;> A
•V V-V>^'*?,,'>-';toi2 •tę *wjf itfjjęi
M&Mm
mmfmr
S-';,-A/:. SSi
Rys. 7. Zjawiska abrazji. Ruiny kościoła w Trzęsaczu w roku 1973 (fot H. Uggla)
dów późno jesienny eh) woda unosi cząsteczki gleby, osadzając je u podnóży pagórków lub w dolinkach pomiędzy nimi. Deluwia zazwyczaj powstają z gleb już wykształconych (leżących w wyższych partiach terenu). W takim przypadku, podobnie jak w dolinach rzecznych, zachodzą jednocześnie procesy geologiczne i glebotwórcze. Osady deluwialne stanowią substrat, z kt< wieloma względami , do
mad rzecznych,
*. /