nicza zależy w znacznym stopniu od domieszek zawartych w samym; gipsie, bądź naniesionych na pokłady gipsowe.
' Ruda darniowa. Najpospolitszą skałą osadową pochodzenia biochemicznego jest ruda darniowa. Wprawdzie nie stanowi ona skały macierzystej gleby, lecz jest w niektórych glebach bardzo pospolita i często decyduje o ich właściwościach, zwłaszcza fizycznych (tworzyć może nieprzepuszczalne warstwy). Najczęściej występuje w glebach bagiennych; gdzie tworzy różnej wielkości „konkrecje” — od wielkości
bory iglaste , wrzosowiska
procesy bieiicówe
bakterie żelazists
Fo+++
poziom wody gruntowej
ruda darniowa
Rys. 17. Tworzenie się rudy darniowej (oryg.)
,v,Vtiaj |
Wy | |
fil', | ||
m |
1; | |
>r* | ||
| | ||
■M li. |
it; |
pieprzu do kilkumetrowej długości i znacznej grubości porowatych brył. Powstaje ona w zagłębieniach terenowych z wysiąkającyćh u podnóży pagórków wód bogatych między innymi w Fe++, utleniane do Fe+++ przy udziale bakterii żelazistych (rys. 17). W przypadku powstania tych utworów na dnie jeziora, noszą one nazwę rud jeziorowych. Ruda darniowa składa się głównie z żelaza w postaci limonitu, związków organicznych, fosforu, manganu, a niekiedy także baru, wapnia i krzemionki. Poza glebami bagiennymi ruda darniowa występuje także w glebach murszowych i glejowych.
Skały przeobrażone, czyli metamorficzne, są to skały powstałe z wcześniej utworzonych skał osadowych lub magmowych pod wpływem zmian ciśnienia, temperatury i środowiska chemicznego. Zjawisko