i gytiowe. Warstwy tych utworów oznaczamy symbolami: Tj, T2ł ... Tn, Młj, Mł2, ... Młn, Gti, Gt2, ... Gtn.
W klasie gleb pobagiennych występują poziomy murszowe, które oznacza się symbolami: Mi, M*>, M3.
W wypadku występowania poziomu darniowego, przerośniętego korzeniami traw i innych roślin, obok symbolu poziomu zalegającego najwyżej, dopisuje się symbol d — np. Ad, Młd, Md, Gtd.
W wypadku gleb leśnych od wierzchu zalega poziom ściółki leśnej, oznaczany symbolem ogólnym A0, a pod nim dopiero występuje poziom Ai lub A2. W dobrze wykształconych ściółkach borów iglastych można wyróżnić 3 podpoziomy: Ł — mało rozłożone szczątki organiczne, F — średnio rozłożone i zhumifikowane szczątki organiczne, H — silnie rozłożona i zhumifikowana amorficzna substancja organiczna. Budowę profilową różnych typów gleb przedstawia rys. 20. :
Ap
a3
Bt
c
Rys. 24, Sólum.i skala macierzysta
Solum
(Jest to część profilu glebowego obejmująca wszystkie poziomy genetyczne leżące nad skałą macierzystą (rys. 24Q.
(W publikacjach o charakterze rolniczym stosowane są często określenia: glebą — podglebie — podłoże. Pojęcia te oznaczają: gleba — poziom orno-próchniezny, • podglebie — część profilu zawartą pomiędzy poziomem Ap a skałą macierzystą, podłoże — odpowiada skale macierzystej (lub podścielającej).^
4 . • .
73