*
Faliste smugi i warstewki żelaziste występują w glebach bielicowanych lub ługowanych i przemywanych. Są to tzw; pseudofibry (rys. 43).
Występowanie pseudofibr żelazistych (których pochodzenie może być rozmaite) jest okolicznością bardzo korzystną dla roślin. Pseudofibry bowiem, stanowiące lekko pofałdowane płaszczyzny złożone ze scemen-towanych związków żelaza (grubości od. kilku do kilkunastu milimetrów), powodują zatrzymywanie się w glebie wody z opadów. Utwory te nie stanowią żadnej przeszkody dla korzeni, które przerastają je, a nawet się wewnątrz nich rozrastają, znajdując tam składniki pokarmowe (za-sorbowane w koloidach).
Rys. 43. Pseudofibry żelaziste w glebie bielicowej (oryg.)
W profilu gleb o wysokim poziomie wpdy gruntowej występują często cienkie, równolegle ułożone, poziome warstewki żelaziste (grubości od kilku milimetrów do kilku centymetrów) barwy ciemnct-^lub jasno-rdzawej. Pochodzenie tych warstewek związane jest z ruchami poziomu wody gruntowej. W zetknięciu .z powietrzem przenikającym do profilu glebowego wytrąca się zawarte w wodzie żelazo (Fe++ -> Fe+++). Warstewki te są przeważnie poza zasięgiem korzeni roślin.
Rurki przykorzeniowe. Inną formą konkrecji żelazistych są tzw. rurki przykorzeniowe (rys. 44) powstające w głębszych partiach profili glebowych (np. w madach). Powstawanie tych konkrecji można między innymi tłumaczyć warunkami lepszej aeracji, jakie panowały w kanałach pokorzeniowych roślin (często o specjalnej budowie anatomicznej pozwalającej na zaopatrywanie roślin hydrofitowych w powietrze atmosferyczne.
■