gleby103

gleby103



rS

** •. v •* y '//'> -

‘•i *Vr .i V“

■** >&&&

:V&,>»‘

ĘĘĘ

.

ii

A' • V*'V

,y I S j '

najczęściej stosowana jest metoda mikroszlifów, która ma tę zaletę, iż ukazuje wewnętrzny ustrój gleby w nienaruszonej naturalnej strukturze. Badania przeprowadza się na podstawie specjalnie przygotowanych „mikroszlifów”. Próbki glebowe', pobrane do standardowych metalowych pudełek (przy ścisłym zachowaniu naturalnego układu), • nasyca się syntetycznymi żywicami (np. polymal 100) w warunkach podciśnienia. Następnie próbki szlifuje się, stosując proszki korundowe różnych gradacji i poleruje na tarczach filcowych. Gotowe preparaty winny posiadać grubość 30~50um. Obserwacji i opisu mikroszlif u dokonuje się pod mikroskopem w świetle równoległym i spolaryzowanym.

Zgodnie z badaniami Kubieny i Altemullera, w mikroszlifie glebo-

• '

wym wyróżnia się części szkieletowe (cząsteczki większe od 2 jxm) i tzw. plazmę glebową. Szczegółową systematykę plazmy glebowej podał Brewer, który wyróżnił 5 typów i szereg podtypów tej plazmy Na podstawie opisu plazmy, jej charakteru i typu można wyciągać daleko idące wnioski dotyczące różnych właściwości gleb. Nowa technika szlifów glebowych pozwala więc na obserwację i interpretację różnych stadiów rozkładu substancji organicznej (także i nawozów organicznych), na badanie biologii gleby (ustalanie zawartości mezofauny, grzybów i in.) na przeprowadzanie badań mineralogicznych i ustalanie stopnia zwietrzenia minerałów, daje duże usługi w badaniu własności fizycznych gleb, np. porowatości, układu cząstek, w określaniu ilości i jakości por glebowych, pozwala badać dynamikę procesów glebowych (np. powstawania konkrecji). Może być także pomocna przy interpretacji wyników różnych doświadczeń polowych (np. badanie wpływu roślin, czy płodozmianów, lub nawożenia na strukturę, układ, zawartość próchnicy itp.). Przydaje się także przy * badaniach nad skutecznością różnych zabiegów melioracyjnych. Metoda mikroszlif ów znajduje też zastosowanie w badaniach paleopedólogicznych.

Metoda ta, jak widzimy, może mieć w nauce bardzo szerokie zastosowanie. Niemniej należy pamiętać o tym, iż jest to metoda uzupełniająca, która winna być stosowana w połączeniu z obserwacjami w terenie i badaniami laboratoryjnymi.


Wyszukiwarka