gleby149

biegu różnych. procesów, glebowych (np. wietrzenia minerałów, mineralizacji, humifikacji i innych) oraz dla wzrostu, masy roślinnej i zwierzęcej. Pomiędzy fazą stałą gleby, roztworem, a rośliną zachodzi ciągła wymiana składników pokarmowych, co w dużej mierze uzależnione jest od stężenia soli w roztworze i glebie.

Według Roemera rośliny zużytkowują na wyprodukowanie 1 kg suchej masy następujące ilości wody (w.litrach):

ziemniaki — 250

buraki cukrowe — 270 .

kukurydza — 223

żyto ozime — 310

jytio-

rgani-

opień

ietrzu

koniczyna czerwona — 500

lucerna — 400

. ..

groch ' — 275

bobik . — 382

Liczby te w rzeczywistości wahają się w zależności od odmiany, klimatu, warunków uprawy gleby itp.

Źródła wody glebowej. Bilans wodny

iwialne

fchaniu

rorzone

■rskutek

•otęgują

ośliń.

Źródłem wody glebowej są: 1) opady atmosferyczne pod różnymi ich postaciami (a więc opady deszczu, śniegu, gradu, rosy, mgły, nadto para wodna), 2) woda podsiąkająca. z głębszych warstw glebowych, 3) woda kondensacyjna, tj. woda powstająca w wyniku skraplania pary wodnej. 4) woda wprowadzona do gleby w wyniku sztucznych nawodnień.

Straty wody glebowej wynikają z następujących procesów: 1) spływy powierzchniowe, 2) przesiąkanie wody w głąb gleby i zasilanie wód gruntowych, 3}_v transpiracja roślin uprawnych i chwastów, 4) jałowe wyparowanie (ewaporacja) wody z gleby niepókrytej, lub słabo pokrytej roślinnością. Należy jeszcze podkreślić, że część wody z opadów w ogóle nie dochodzi do. gleby, a zatrzymuje się na koronach drzew, krzewów i roślin zielnych (tab.. 9).

Bliższe dane dotyczące strat wody glebowej omówione będą w dalszej części podręcznika. Obecnie zajmiemy się sprawą tzw. bilansu wodnego.

Według Bodego zapas wody w określonej warstwie gleby w końcu badanego okresu (Wj) wynosi³:

niki miodowych łla prze-

Wi=Wo+(So+K +Wp)—(T+P+Sp+Sgr) ± b,

³ Nieco zmienione

Wyszukiwarka