gleby157

Źródłem wody gruntowej są: 1) opady atmosferyczne, 2) przesiąkanie boczne z jezior i rzek, 3) przesiąkanie z dolnych wodonośnych warstw znajdujących się pod ciśnieniem, 4) strumienie i potoki podziemne.

Wyróżniamy wodę gruntową właściwą, czyli po prostu wodę gruntową, wodę gruntową zaskórną oraz wodę gruntową artezyjską.

Z punktu widzenia wegetacji roślin w strefie o umiarkowanie wilgotnym klimacie znaczenie mają jedynie woda gruntowa właściwa i zaskórna (rys. 72).

woda zaskórna    woda gruntowa

Rys. 7%. Woda gruntowa zaskórna

i właściwa (za Musierowiczem, zmienione)

Głębokość zalegania wody gruntowej zależy od wielu czynników, a między innymi od ukształtowania terenu i transpiracji roślin. Na łąkach zwierciadło wody gruntowej może występować nawet w pobliżu powierzchni ziemi (10-—50 cm), na glebach uprawnych poziom wody gruntowej występuje głębiej. Pożądane jest, aby poziom ten na glebach lekkich nie zalegał głębiej niż na 150 cm, na glebach zwięzłych — głębiej niż na 200 cm.

Wóda zaskórna występuje niezbyt głęboko pod powierzchnią i w okresie wegetacyjnym najczęściej całkowicie lub częściowo zanika. Źródłem tej wody są opady. Woda zaskórna ze względu na zdolności ruchu i charakter dzieli się na: zaskórną zwykłą (posiadającą zdolność słabego poruszania bocznego), zaskórną zastojową (pozbawioną całkowicie bocznego ruchu) i zaskórną stokową, o wyraźnym silnym ruchu bocznym (natlenioną).

• ■

Woda zaskórna zastojowa jest uboga w tlen i często silnie zakwaszona. Oddziałuje ona bardzo niekorzystnie na wzrost i rozwój roślin. Tereny, gdzie woda zastojowa występuje, wymagają melioracji. W przypadku wysoko zalegającego poziomu wody zaskórnej zwykłej i stokowej powstają gleby odgórnie oglejone, a w razie występowania wody zaskórnej zastojowej — stagnogleje.