gleby170

Im większa jest pojemność wodna gleby, tym słabiej gleba oddaje,, wodę na skutek parowania.

Gleby ciemniejsze łatwiej i silniej nagrzewają się, dlatego też intensywniej wyparowują wodę niż gleby jaśniej zabarwione.

Gleby o- większej powierzchni parowania wyparowują wody więcej niż gleby o mniejszej powierzchni, pod warunkiem jednak, że rozchód^ wody stale uzupełniany jest pirzez wodę podsiąkającą. Powierzchniowe spulchnianie gleby zwiększa więc parowanie, lecz w pewnym stopniu zmniejsza podsiąkanie (wskutek przerwania systemu kapilar).

Gleby na stokach o wystawie południowej lub południowo-zachodniej nagrzewają się silniej, a zatem wyparowują więcej wody niż takie same gleby na stokach północnych i północno-zachodnich, przy czym stoki bardziej nachylone o tej samej wystawie wyparowują wodę silniej niż stoki mniej nachylone. Należy jednak podkreślić, iż przy większych spadkach (ze względu na spływ wody) zmniejsza się zdolność magazynowania wody przez glebę. Dlatego też w rezultacie gleby takie mogą wyparować mniej wody niż gleby na stokach bardziej połogich.

Rys. 76. Przykład bilansu wodnego gleby w okresie* rocznym (za Lieberothem)

"** spływy powierzchniowe i wsiąkanie wody, 4 — miesięożny bilans wodny. Fó stronie „+” nadmiary wody,; po- stronie ,,—v niedobory i wody