przyswajalne dla roślin, a powstający przy procesach utleniania kwas siarkowy staje się rozpuszczalnikiem różnych minerałów i może także korzystnie wpływać na zdrowotność niektórych roślin. Thiobacillus thiooocidans stosowana jest do zwalczania promieniowców wywołujących parcha ziemniaczanego, szczególnie w glebach o odczynie zasadowym (rędziny) Bakterie te przyśpieszają także uruchamianie trudno rozpuszczalnych form P i K (z fosforytów i glaukonitu).
Oprócz utleniania, drobnoustroje mogą także doprowadzić do szkodliwych reakcji redukcyjnych z wydzielaniem się siarkowodoru:
H2SO4=H2S -f 202
Procesy te często występują w glebach bagiennych (torfowych i gy-tiowych) o odczynie słabo kwaśnym i w warunkach beztlenowych* w obecności materii organicznej.
Schemat krążenia siarki w przyrodzie ilustruje rys. 90.
5.I.2.6. UTLENIANIE ŻELAZA
Bardzo rozpowszechnione w przyrodzie bakterie żelaziste mają właściwość utleniania związków żelaza dwuwartościowego na trójwartościowe, wykorzystując wytwarzającą się energię dla swoich potrzeb życiowych. Do nich należy między innymi rodzaj: Leptothrix, Creno-thrix i Galionella (rys. 96).
pochewką komórki bakterii śluzowa poduszka
Rys. 96. Bakterie żelaziste (wg Dudy i Zodrowa)
Z powstających galaretowatych rdzawych osadów, pokrywających często liście roślin bagiennych, tworzy się tzw. ruda darniowa. Oprócz żelaza, utleniane są także związki manganu, stąd w składzie chemicznym rudy darniowej spory udział ma także mangan.
W warunkach beztlenowych zachodzą w glebie procesy redukcji że-