gleby287

gleby287



WOCtłSW'


Trwałe użytki zielone grądowe na glebach mineralnych, mułowo-- torfowych i murszowych, zbliżonych właściwościami chemicznymi i fizycznymi do gleb klasy III, lecz występujące w gorszych stanowiskach utrudniających zagospodarowanie • wskutek zakrzewienia, obecności większej ilości kamieni lub pni, nierównego ukształtowania terenu bądź trudnego dostępu. Stosunki wodne panujące w glebach tej klasy bywają przeważnie wadliwe (zbyt suche lub nadmiernie wilgotne) Jeżeli występują zalewy, to w różnym czasie, a woda mając utrudniony odpływ, pozostaje na powierzchni co najmniej przez kilkanaście dni.

Ódpływ jest wyraźnie zahamowany, co prowadzi do rozwoju turzyc

* %

Warunki pozwalają na uprawę powierzchniową konną lub bardzo ograniczone (co do czasu i rozmiaru) zmechanizowanie uprawy i w małym tylko stopniu zmechanizowanie sprzętu. Powierzchnia darni przeważnie kępiasta.

W składzie runi występuje nie mniej niż 6°/o traw bardzo dobrych i dobrych. Turzyc, traw średniej i gorszej wartości pastewnej oraz ziół nie więcej niż 94%, w tym turzyc nie więcej niż 60%, ziół na łąkach i pastwiskach górskich nie więcej niż 60%.

■MB


Wśród traw przeważają trawy średniej i gorszej wartości pastewnej: manna mielec (Glyceria aquatica)t manna jadalna (Glyceria fluitans), mietlica rozłogowa (Agrostis stolonifera), kostrzewa trzcinowata (Festuca arundinacea), trzęślica modra (Molinia coerulea), wiechlina zwyczajna (Poa trivialis), izgrzyca przyziemna (Sieglingia decum-bens), tomka wonna (Anthoxanthum odoratum), drżączka‘średnia (Briza media), śmiałek darniowy (i4ira caespitosa), kostrzewa czerwona (Festuca rubra), owsica omszona (Avena pubescens), kłosówka wełnista (Hólciis lanatus), mietlica pospolita (Agrostis vulgaris).

Łąki tej ;klasy są przeważnie jednokośne, dające przeciętnie około 20 q siana z ha, z tym jednak, że wahania plonów mogą być znaczne, w zależności od warunków wodnych w danym roku.

Pastwiska na niżu oraz pastwiska górskie, położone w strefie górnego i dolnego regla (bez bliźniczki, śmiałka i turzyc) mogą wyżywić 1—2 krów przez 130 diii.

Obejmuje trwałe użytki zielone na glebach mineralnych, słabo próchnicznych, ubogich w składniki pokarmowe, zbyt suchych lub zbyt wilgotnych w ciągu okresu wegetacyjnego (na glebach mułowo-torfo-wych przesuszonych, na glebach mułowo-torfowych i torfowych zbyt mokrych, podtapianych), o utrudnionym użytkowaniu oraz na glebach torfowych zdegradowanych:


Wyszukiwarka