gleby359

Podział rędzin

Według najnowszej systematyki gleb Polski (PTGleb.), rędziny dzielą się na następujące podtypy:

—    rędziny inicjalne,

—    rędziny właściwe (typowe),

—- rędziny czarnoziemne,

—    rędziny brunatne.

W terenach wysokogórskich, pod lasami, wyróżnia się jeszcze:

—    rędziny próchniczne,

—    rędziny but winowe,

a w Górach Świętokrzyskich jako reliktowe występują nadto:

—    rędziny czerwonoziemne.

Ze względu na pochodzenie skał macierzystych rędziny dzieli się na rodzaje:

Będziny węglanowe wytworzone z:

—    wapieni i margli starszych formacji geologicznych,

—    wapieni i margli mezozoicznych,

—    wapieni i margli trzeciorzędowych,

—    dolomitów i margli dolomitycznych.

Rędziny siarczanowe wytworzone z gipsu. Ogromnie ważną cechą gleb rędzinowych jest ich miąższość, która z kolei zależy od głębokości zwietrzeliny wapiennej. W związku z tym wyróżnia się jeszcze:

—    rędziny płytkie, o miąższości do 25 era,

—    rędziny średnio głębokie, o miąższości 25—50 cm,

—    rędziny głębokie, o miąższości 50’—100 cm (rędziny namyte),

—    rędziny bardzo głębokie, o miąższości ponad 100 cm (rędziny na-myte).

Ponieważ „ciężkość” jest ważną cechą gleby z punktu widzenia zabiegów agrotechnicznych, rędziny dzielą się jeszcze na gatunki według ich składu mechanicznego. Są to:

*    i

rędziny, lekkie, zawierające do 20% części spławialnych,

—    rędziny średnie, zawierające 20—35% części spławialnych,

—    rędziny ciężkie, zawierające ponad 35%' części spławialnych.

W glebach rędzinowych istotną cechą jest także stopień ich szkielet tov.nści. Stąd też dodatkowo wyróżnia się:

—    rędziny silnie szkieletowe, zawierające ponad 50% szkieletu,

—    rędziny średnio szkieletowe, zawierające 10—50% szkieletu,

—    rędziny słabo szkieletowe, zawierające do 10% szkieletu.