gleby368

. •

. •

y • ; ;.y. jv •>«	Wfcę.WV|A^:xJ }					►< * »/V £ ■'.}/>V/,A ;/
\ y '.ty '■ V	[ę><v/yl i*1 ; .*	•:^v N^1
Juki	•		yx v, .-•j^1
BOf/, ; v . ,v i
			* i v/A		i
Ko^'Vv 0<\^%-^:
- ; O i!’-> *'i *^r

białą	mm
.ę nie-	mmi » • riTiT * *
	* • ''liStł^1,* --
ieniem	• ✓ • V. V/a\Y • r.f.yySmp.yi v
-6^e/o),	lip
nio za-	sap
) klasy
i zasi-	• • • * • • i^-*^-* n£r :•{■?! •
sciwości	lljp ■
charak- .	^:Ęmę
lodzenia
	i
lnicy są	■ v/ *."■ - •' ‘iV • >
>sze pod	V, i
V a także	ąlp
iwialne).	y W:. :
aine iloś-
aleby te	||||p
5 w nich
ść niska. .	: \*<• t !'X' r *■ •.s ; • * f.*. i ' ! < , ■'
Wartość
ij częściej	'.o .YiIhK*^3. * *• * ‘j J* ? • '-i -
szennych
asy. . .
h Rozto-	• uvłSVt,' i*./.'
tkową ze	** -'-wK; ^i. v
najczęś-	Al

3.3.2; PARARĘDZINY

Na drugim miejscu co do ilości występowania uplasowały się rędziny jurajskie, rozrzucone mniejszymi kompleksami w Górach Świętokrzyskich i na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Są to najczęściej rędziny właściwe o zabarwieniu szarym lub szarobrunatnym i niezbyt głębokich poziomach próchnicznych (ze względu na mniejszą podatność, na wietrzenie). Próchnicy zawierają rędziny jurajskie zwykle mniej niż rędziny kredowe, są też słabiej zaopatrzone w składniki przyswajalne dla roślin (fosfor i potas). Według zdania niektórych gleboznawców, rędziny te są natomiast dość zasobne w magnez, co wiąże

Gleby te. charakteryzuje na

się z właściwościami skały macierzystej ogół lżejszy skład mechaniczny, większa natomiast domieszka części szkieletowych.

Wartość rolnicza rędzin jurajskich jest w stosunku do rędzin kredowych i dlatego jeszcze niższa, ponieważ, rędziny te występują w stosunkowo małych kompleksach, często są mieszane z materiałem lessowym lub piaszczystym, a nadto silnie podlegają procesom erozyjnym. W sumie stwarza to niezbyt dogodne warunki gospodarowania na tych glebach. Dlatego też wartość rolnicza rędzin' jurajskich jest na ogół niższa niż rędzin kredowych. Pominują kompleksy żytnie bardzo dobre i dobre (4 i 5), ale często występują też kompleksy żytnie słabe i najsłabsze (6 i 7) oraz nieużytki. Gleby kompleksów 4 i 5, o ile nie wykazują większych domieszek piaszczystych, są raczej glebami pszennymi niż żytnimi.

Badania przeprowadzone na rędzinach Wyżyny Lubelskiej (Dobrzański) wykazały, że na kompleksach 4 (żytnich bardzo dobrych) i 5 (żytnich dobrych) uprawa pszenicy jest bardziej racjonalna niż żyta. Na rędzinach bardziej uzasadniona jest nadto uprawa jęczmienia i buraków cukrowych niż ziemniaków i owsa.

Płytkie rędziny wytworzone z wapieni dewońskich lub jurajskich (lub też rędziny gipsowe) użytkowane są jako „owcze” pastwiska i należą do 3 kompleksu użytków zielonych (3z).

Reasumując należy podkreślić, że gleby rędzin owe są glebami pszennymi; dobre plony dają nadto: jęczmień, rzepak, koniczyna czerwona, lucerna i esparceta. Buraki cukrowe dają wysokie plony na rędzinach głębokich i średnio głębokich. Odmiany lżejsze, a zwłaszcza mieszane

0    odczynie lekko kwaśnym nadają się też dobrze pod żyto, ziemniaki

1    owies;

Wprowadzony przez PTGleb. typ „pararędzina” określa gleby o zasadniczym profilu: A_XC—C lub Ai—C, wytworzone ze skał macierzystych osadowych, luźnych lub scementowanych, zawierających znaczne