gleby383

■ms

tj. pszenny bardzo dobry). Na tych glebach udają się bardzo dobrze prawie wszystkie rośliny uprawne, dające wysokie plony (buraki cukrowe, cykoria, pszenica ozima i jara, jęczmień jary i ozimy, koniczyna czerwona, lucerna siewna, rzepak ozimy, tytonie ciężkie i chmiel. Jednak wśród gleb nie podlegających erozji występują gleby o nieco gorszych właściwościach, zaliczane do klasy Ilia.

Czarnoziemy proszowskie podlegające erozji należą do klasy Ilia i Illb, kompleksu 3 — pszennego wadliwego. Tu uprawa niektórych roślin jest ograniczona z powodu procesów erozyjnych. Nieliczne powierzchnie gleb podmokłych zalicza się do klasy IV i 8 kompleksu gle-bowo-rolniczego (zbożowo-pastewny mocny).

			- ^v wSoBBS ^: wMB
	*		; V : v
			v.mc

Oprócz opisanych cżarnoziemów leśno-stepowych, w Polsce występują jeszcze gleby tego typu na Wyżynie Sandomierskiej. Gleby te wykazują podobne właściwości. Poza tym czarnoziemy występuj ą-także w okolicach Jarosławia i Przemyśla. Te ostatnie mają dość „ciężki” skład mechaniczny i głębokie poziomy akumulacyjne, jednak gorsze właściwości fizyczne. Dość duże obszary gleb czarnoziemnych występują w okolicach Raciborza.

3.4.2. SZARE GLEBY LEŚNE

Określenie „szare gleby leśne” obejmuje zarówno gleby leśne, jak i uprawne,. wytworzone z lessów ubogifch w węglany, przy udziale roślinności lasów liściastych. Gleby te charakteryzują się profilem: A₀—Aj—AjB—C, a w uprawie polówej: Ap—AjB—C (rys. 131). Poziom A_t (lub Ap), o barwie szarej, jest głęboki i dochodzi do 30—40 cm, a nawet do 6Os cm głębokości, stopniowo przechodząc w poziom następny, przejściowy— AjB, lub B. Poziom ten ma barwę szarobrunatną i budowę orzechową lub pryzmatyczną w związku z nagromadzaniem się w nim substancji ilastej. W poziomie AiB zaznacza się na powierzchni agregatów strukturalnych biała „osypka krzemionkowa” (agregaty są jakby „upudrowane” białą substancją krzemionkową), a w skale macierzystej mogą występować skupienia CaCO_a.

Dawniej występowanie osypki krzemionkowej wiązano wyłącznie z procesami bielicowymi. Według nowszych poglądów (J. Siuta), osypka

krzemionkowa powstaje w warunkach wadliwych -powietrznych (wybielające procesy redukcyjne).

stosunków wodno-

‘MM