gleby412

związane z obniżeniem się poziomu wód gruntowych; degradacją gleb czarnoziemnych leśno-łąkowych (czarnozieraów zdegradowanych i gleb szarych) oraz z powstaniem warunków ekologicznych sprzyjających procesowi brunatnienia, np. pod wpływem długotrwałego oddziaływania lasu liściastego. W tych warunkach na gleby szare nakłada się proces brunatnienia. Ale kierunek przebiegu procesów może też być odwrotny: na gleby brunatne może — wskutek zmiany warunków — nakładać się proces darniowy.

iwę,	(rys. 141).		. \ 0*/łV^,v' fi’^1** . • •• * *.
hu-			oi

Charakterystyczną cechą gleb szarobrunatnych jest stosunkowo gruby, strukturalny poziom próchniczny, o próchnicy adsorpcyjnie nasyconej. Poziom ten stopniowo przechodzi w poziom A*(B) o zwiększonej zawartości części ilastych, budowie przeważnie orzechowej, dość zwięzły, a niekiedy słabo przepuszczalny i odgórnie (opadowo) oglejony

inni

piasku

glebami Ar; tere-:arówno glebami

Rys. 141, Gleba szarobrunatna (oryg.)

Gleby szarobrunatne nie zostały jeszcze szczegółowo opisane i zlokalizowane na terenie PolskL Są one rozrzucone mniejszymi lub większymi kompleksami wśród czamoziemów zdegradowanych i gleb szarych — leśno-łąkowych. W naturalnych warunkach są one glebami lasów liścia-* stych. W uprawie polowej są to przeważnie dobre gleby pszenne i buraczane, pod warunkiem, iż dość zwięzły poziom przejściowy Ai(B) nie występuje blisko powierzchni. Ogólnie biorąc są to gleby kompleksu, 2, klasy R Ilia i Illb, rzadziej II, wymagające starannej i głębokiej upra-wyv Odmiany niżej położone,, z wysokim oglejeniem, zalicza się do klasy IV, kompleksu 8.

WASHIA.