gleby457

Gleby mułowo-glejowe są dość żyzne, zawierają bowiem znaczne ilości substancji organicznej, ułożonej warstwami wśród warstewek pyłowych lub gliniastych. Niekiedy jednak w glebach tych przeważa piasek, Gleby omawiane są z reguły glebami użytków zielonych. Występują często w dolinach rzecznych (w miejscach bardziej oddalonych od koryta rzeki), stanowiąc przeważnie gleby łęgów rozlewiskowyeh, a więc podlegających długotrwałym zalewom, a jednocześnie charakteryzujących się wysokimi poziomami wody gruntowej. Gleby mułowo-glejowe powstają przez osadzanie w czasie wylewów rzeki namułów mineralnych i organicznych, przez co powstaje profil warstwowany. Ze względu na niskie położenie i wysoki poziom wód gruntowych gleby te wykazują silne oglejenie w całym profilu. W tworzeniu się tych gleb uczestniczą także procesy zmywu — deluwialne, szczególnie w zewnętrznej partii doliny (rys. 163).

Ze względu na genezę namułów, gleby te można podzielić na alu-wialne, deluwialne i aluwialno-deluwialne.

Ze względu na okresowość zalewów i „ruchomą” wodę gruntową wykazują one względnie dobre stosunki tlenowe. W dolinach mniejszych cieków lub rzeczek namuły zwykle składają się z utworów piaskowych warstwowanych i zawierają warstewki organiczne. W dolinach większych cieków powstają gleby mułowo-glejowe o przewadze warstewek pyłowych.

Gleby mułowo-glejowe pochodzenia deluwialnego najczęściej mają skład mechaniczny (przeważający) piasków pylastych, utworów pyłowych lub glin pylastych.

gleby madowe

I gleby J gleby | delu- jmu?owo-i wialnej-glejowe}

n« mirio-j    j

Kys. 163. Schematyczne rozmieszczenie gleb madowycb, mułowo-glejowych i dęli*

wialnych w dolinie rzeki (oryg.)

Gleby mułowo-glejowe ze względu na ich zasobność należy zaliczyć mezo-, a niekiedy do eutroficznych. Są to głównie gleby użytki

fmoww;