gleby wytworzone z mułów telmatycznych są płytsze i zawierają pewną domieszkę cząstek piaszczystych lub ilastych pochodzących z zalewów. Gleby mułowe telmatyczne mogą być bogate w Ca, Mg K i P i pod tym względem przewyższają gleby mułowe limnetyczne i torfowe. Zawierają one zazwyczaj więcej potasu, co związane jest z występowaniem w nich części mineralnych. Zawartość fosforu w obydwu podtypach
AdMł | | |
kyiiii |
Lw |
Mł| | |
r-' •• :• |
Wp |
Mł2 | |
PWH |
Wp2 |
IM1 |
Mt iii |
iwa
Rys. 166. Gleby mułowe właściwe (oryg.) a — tclmatyczna, b limneiyczna
może być zbliżona. Ilość azotu w przeliczeniu na objętość jest w glebach mułowych znacznie wyższa niż w torfowych. Badania wykazały także, iż zawartość kwasów huminowych jest w glebach mułowych (i murszo-wych) znacznie wyższa niż w torfowych (gleby torfowe 20%, muły 30%, mursze 40%), zaś ilość związków niezhumifikowanych (lignina) kształtuje się w tych glebach odwrotnie: najwięcej zawierają ich gleby torfowe (46%), a potem mułowe (30%); najmniej ligniny zawierają mursze (27%). Świadczy to o stopniu humifikacji wymienionych utworów.
Niekiedy spotyka się jednak gleby mułowe limnetyczne o słabym stopniu nasycenia zasadami, co zależy od charakteru wód zalewowych.
Gleby wytworzone z mułów telmatycznych wykazują po przeschnięciu budowę gruzełkową. W glebach pochodzenia limnetycznego najczęściej występuje budowa płytkowa. .Wszystkie gleby mułowe właściwe charakteryzują się bardzo wysokim poziomem wody, sięgającym często powierzchni gruntu, a nawet powodującym podtapianie lub zalewanie tych gleb.
Gleby mułowe (bagienne) ze względu na wysoki poziom wody, mimc że są z natury przeważnie zasobne w składniki pokarmowe roślin, naj-