•■'/i
B ■
i|l;|
5SSI P.;
m
life?
W/
strukturalny, często ze szczątkami nasion lub łodyg roślin „kopalnych”, o konsystencji galaretowatej i strukturze „koprogenicznej”, Niżej zalega gy tia niezmieniona, o barwie jaśniejszej, strukturze koprogenicznej, jeszcze bardziej galaretowata, mokra. Powierzchnia gytiowiska ugina się pod nogami. Jako użytek zielony gy tia detrytusowa ma niską wartość (Ł VI, 3z) lub stanowi nieużytek bagienny (N).
Gytie wapienne (GtCa) mają profil: AdGtCa-GtCai-Gtc*2 (rys. 169b). Pod ciemnoszarym lub czarnym poziomem darniowym różnej grubości* występuje warstwa gytii wapiennej o barwie brudnobiałej, często z ciemnymi plamkami, mokra, bezstrukturalna. Pod nią zalega takaż warstwa, przeważnie barwy zielonkawobiałej, zawierająca zwykle także domieszkę części mineralnych. Odczyn w całym profilu jest słabo zasadowy. Gytia wapienna zawiera 30—90?/* CaCOs. Gytie wapienne o zawartości ponad 80% CaC03 noszą nazwę, kredy jeziorowej lub — po osuszeniu jeziora — wapna łąkowego.
Gytie mineralne ilaste: (Gti) inają profil: AdGti-Gtii-Gti2 (rys. 169c). Pod ciemnoszarym poziomem darniowym,- przeważnie grubości około 20 cm, zalega ciemno-szaro-zielonkawa lub niebieskawa substancja ilasta z różną zawartością detrytusu, o odczynie obojętnym, bezstruktural-na, mokra, mazista. Pod nią zalega ił barwy szarozielonkawej lub sza-roniebieskawej, mazisty, mokry, zawierający w dolnej części zwykle znaczną domieszkę piasku. Gytie mineralne (ilaste) są zazwyczaj pfyt-
:SS!
ii
n
■§
r-żij
cSH %
■Sil