niu struktury i stopnia rozkładu torfu. Podział ten może mieć znaczenie dla praktyki łąkarskiej.
Wobec dużej różnorodności układów warstw w profilach gleb torfowych, posłużono się wzorcowym profilem torfu, który podzielono na 3 zasadnicze warstwy: 0—35 cm — warstwa K (odpowiada stosowanej w podręczniku warstwie AdT), 35—75 cm — warstwa Tj,
75—120 cm — warstwa T2. '
Przyjęto, że w glebach organicznych część położona poniżej 120 cm (a'więc poniżej poziomu wody gruntowej) nie odgrywa większej roli w procesach życiowych roślin zielnych.
Najważniejszą warstwą w glebie torfowej jest poziom wierzchni K (AdT), decydujący o warunkach wodno-powietrznych gleby. W poziomie tym odbywają się procesy mineralizacji i humifikacji. Część środkowa profilu — Tj — zaopatruje rośliny w wodę przez podsiąk. Najniższa część — T* — stale nasycona wodą, jest stosunkowo mało czynna.
Poziom K (AdT) podzielono na 3 rodzaje, biorąc za podstawę podziału stopień rozkładu torfu: -
Rodzaj I — charakteryzuje rozkład słaby,
Rodzaj II — charakteryzuje rozkład średni,
Rodzaj III — charakteryzuje rozkład silny.
Określając w podobny sposób stopień rozkładu masy organicznej w warstwie Ti, otrzymujemy podrodzaje: a, b, c, przy czym:
•podrodzaj a — oznacza rozkład słaby, podrodzaj b — oznacza rozkład średni, podrodzaj c — oznacza rozkład silny.
Uwzględniając więc łącznie rodzaje (na podstawie rozkładu warstwy K) i podrodzaje _ (na podstawie stopnia rozkładu warstwy Ti)£ ińożemy charakteryzować właściwości gleby do głębokości 75 cm:
la, Ib, Ic,.
Ila, Ilb, Ile,
Ilia, mb, mci
profilu torfowego można
uwzględnić rozkład warstwy T2.
Ważną sprawą przy stosowaniu powyższego podziału jest ustalenie stopnia rozkładu przeważającego, co jest szczególnie trudne w profilach warstwowanych.
Przy jeszcze dokładniejszej charakterystyce
Klasa gleb pobagiennych obejmuje gleby, w których proces „bagiennyw został przerwany wskutek naturalnego, bądź sztucznego obniżenia poziomu wody gruntowej. Zmiana warunków ekologicznych spowodowała rozwój procesów humifikacji i murszenia. W wyniku tych procesów następuje silna mineralizacja substancji organicznej. Poziom wody gruntowej jest znacznie niższy niż w glebach bagiennych, lecz podlega silnym wahaniom w ciągu roku.
W klasie gleb pobagiennych wyróżnia się 2 typy:
— gleby murszowe,
— czarne ziemie. i