gleby485

bagiennej powstaje w wyniku murszenia profil o zróżnicowanych poziomach: AdMi-M₂-M_s-Ti-T2 (rys. 173.)

IPozioni AdMi — to wierzchnia, akumulacyjno-darniowa. część gleby o składzie drobnoagregatowym, a w niekorzystnych warunkach wilgotności często rozpylonym. Poziom M₂ powstaje w wyniku dalej posuniętych procesów glebotwórczych, a jego cechą charakterystyczną jest obecność agregatów kaszkowatych (gruboziarnistych). Poziom ten jest w pewnym stopniu analogiczny do poziomu iluwialnego w glebach mineralnych. Osadzają się w nim wymywane z wyższych części profilu koloidy organiczne, co potwierdzają badania mikroszlifowe. Na jeszcze dalej zaawansowany proces murszenia wskazuje poziom M3, położony najgłębiej i składający się z dużych pryzmatycznych agregatów, między którymi występować mogą głębokie szczeliny. Poziom ten przechodzi w część skały macierzystej — Tj, położoną powyżej zalegania wody gruntowej i wykazującą już pewne zmiany w kierunku murszenia (spękania). Stopniowo warstwa Ti przechodzi w Tg, znajdującą się w zasięgu wody gruntowej.

	. m [ • • t V * $ •*. V.

nys. 173. Gleba torfowo-murszowa (oryg.)

Według Kowalińskiego budowa mikromorfoiogiczna gleb murszo-wych jest następująca: Wśród masy organicznej wyróżnia się (nie licząc włośników korzeniowych): 1) resztki organiczne częściowo rozłożone, brunatne lub żółto brunatne, z dużą ilością błonnika, 2) zhumifikowane resztki organiczne^ czarne, o wysokim stopniu zgruźlenia. Najwyższy stopień bumifikacji stwierdza się w poziomie Ap. Substancja organicz-