Wartość użytkowa gleb gytiowo-murszowych zależy zarówno od stanu zaaawansowania procesu murszotwórczego, jak i od właściwości samej gytii. Gleby gytiowo-murszowe eutroficzne (a powstają one przeważnie z gytii detrytusowo-mineralnej i detrytusowo-wapienno--mineralnej) są po uregulowaniu stosunków wodnych i powietrznych urodzajnymi glebami użytków zielonych. Gleby detrytusowo-ilaste charakteryzuje odczyn od pHc 7 do 8, stosunkowo mała zawartość części organicznych (15—20%)- i wysoka zawartość węglanu wapnia (w wierzchniej warstwie 6—12%). Stosunek Ch : Cf jest w tych glebach większy od jedności, porowatość, w poziomie Ad wynosząca około 65%, wzrasta w głąb profilu do około 90%, a pojemność wodna kapilarna (wa-gowa) waha się w profilu w granicach 70—450%.
Zupełnie odmienne właściwości wykazują gytie murszowe wytworzone z kredy jeziornej (tzw. rędziny pojeziorowe). Są one w całym profilu zasadowe (pHc 7,5—8,5), ale ich zasobność w K20 i P2O5 jest bardzo niska. Porowatość ich wynosi 58—70%, a pojemność wodna kapilarna (wagowa) 25—150%.
Gleby gytiowo-murszowe mezotroficzne (przeważnie detrytusowe) cechuje odczyn bardziej kwaśny (pHc 5,3—6,6), zawartość części organicznych w poziomie Ad wynosi. 70—90%, a węglanu wapnia 0—11% Stosunek Ch : Cf w wierzchnich poziomach jest mniejszy od jedności, porowatość natomiast jest bardzo wysoka: 83—92%, a pojemność wodna kapilarna (wagowa) w profilu waha się w granicach 280—1 500%.
Na odwodnionych, zmeliorowanych glebach gytiowych przeważnie uprawia się łąki i pastwiska. W zależności od stosunków wodno-po-więtrznych, gleby te zaliczane są do klas III i IV, kompleksu 2z, lub do V i VI, kompleksu 3z.
Gleby gytiowo-murszowe, szczególnie gdy zawierają w poziomie wierzchnim domieszkę materiału deluwialnego, uprawiane są jako grunty orne, należące do kompleksu 8a lub 9a.
Kurki. Dolina Łyny. H. Uggla. Teren lekko obniża się ku rzece. Pole pod pszenicą jarą.
Ap 0—25 cm — utwór pyłowy silnie próchniczny (deluwialny), świeży, wymieszany z gytią wapienną. Budowa gruzełkowa; pHc 7,8, pHw 7,0. Burzy się z HC1.
Ai 25—40 cm — ciemnoszary utwór pyłowy, świeży, ze znaczną domieszką gytii wapiennej. Silnie burzy się z HC1. Budowa płytkowa.
Gti 40—60 cm — gytia wapienna barwy białej z licznymi ciemnymi i rdzawymi plamkami, wilgotna. Budowa płytkowa. Liczne korytarze dżdżownic.
Gt2 60—110 cm — gytia wapienna biała, z nielicznymi korytarzami dżdżownic. Woda na głębokości 110 cm..