Image0029

Każdego dnia będący w Akce wychodzili do nich na zewnątrz miasta, walczyli z nimi i zadawali im straty.

W połowie miesiąca SawwSl [14 Sawwal 585-25 XI 1189] dotarły oddziały egipskie, a dowodził nimi król Al-‘Adil Sayf ad-DTn Abu Bakr Ibn Ayyflb¹. I kiedy przybył, ludzie poczuli się wzmocnieni na duchu dzięki niemu i tym, którzy z nim byli. Przywiózł ze sobą urządzenia oblęźnicze, tarcze, tarany, strzały, łuki w dużej liczbie, a także [16] dużą liczbę piechoty. Saladyn zgromadził z krajów [całej] Syrii wielu piechurów i ruszył zdecydowanym marszem ze swą jazdą i piechotą na [Franków]. Po nim przybyła flota egipska dowodzona przez emira Lulu², a był on człowiekiem szczęśliwego ducha i wyróżniał się szlachetnością, odwagą, śmiałością oraz doświadczeniem w walce na morzu. Przybył niespodziewanie. Natknął się na duży okręt Franków i złupił go. Zabrał z niego liczne dobra i ogromne zapasy, które następnie przywiózł do Akki. Uspokoili się ci, którzy w niej byli, z powodu przybycia floty i radowały się ich serca.

W miesiącu du al-qa‘da [11 XII 1189-9 I 1190] w Al-yarruba zmarł jurysta Diya’ ad-DTn ‘Tsa al-Hakkarl³, był przy nim Saladyn. Był on jednym z najwybitniejszych dowódców wojsk Saladyna i jednym ze starszych Al-Asadiyya⁴. Był jurystą, żołnierzem, człowiekiem odważnym i szlachetnym, o gwałtownej naturze oraz męstwie. Był towarzyszem szejka imSma AbQ al-Q3sim Ibn al-BirzI⁵, studiował u niego prawo muzułmańskie w CazTrat Ibn ‘Umar⁶, następnie zaś przyłączył się do Asad ad-DTna Slrkuha⁷ i został jego imamem. Ten widział jego odwagę, co przyniosło mu lenno, potem rozwijał swoje talenty u boku Saladyna w sposób wspaniały.

[17] Później przyszedł rok pięćset osiemdziesiąty szósty [8 I 1190-28 I

1191]

Wspomnieliśmy już o wyjeździe Saladyna z Akki do Al-yarruba z powodu jego choroby. Kiedy wyzdrowiał, pozostał na swoim miejscu aż do zakończenia zimy. Podczas jego pobytu w Al-Harruba, przednie straże [jego wojsk] nie oddalały się od Franków. Kiedy przyszedł miesiąc safar w roku pięćset osiemdziesiątym szóstym [10 III 1190], Frankowie usłyszeli, że Saladyn udał się na polowanie i spostrzegli, iż żołnierze przedniej straży byli nieliczni, jak i to, że bagna w okolicach Akki są rozległe i uniemożliwiłyby przeprawę tym, którzy chcieliby straży przyjść z odsieczą. Wykorzystali to więc i ruszyli w południe ze swoich okopów na straż. Muzułmanie walczyli z nimi osłaniając się strzałami. Dlatego Frankowie wycofywali się do momentu, aż ustał ostrzał. Przeprowadzili wówczas na nich taki atak, jakby atakował jeden mąż. Walka przybrała na sile i sytuacja stała się poważna. Muzułmanie wiedzieli, że nie uratuje ich nic, jak tylko cierpliwość i uczciwość w walce. Walczyli aż do nadejścia nocy narażając swe życie. Po obu stronach zginęło wielu. Frankowie powrócili do swych okopów. Kiedy Saladyn wrócił do [swojego] obozu, doszły go wieści o bitwie. Wyznaczył więc ludzi, aby pomogli swoim braciom. Pozostał jednak na miejscu, kiedy dowiedział się, że Frankowie wrócili już do swoich okopów.

Później zobaczył, że skończyła się już zima. Przybyły do niego oddziały z pobliskich miast [18], między innymi z Damaszku, Homsu i Hamy⁸. [Saladyn] wyruszył z Al-Harruba w kierunku Akki i rozbił obóz przy wzgórzu Kaysan, oraz walczył z Frankami każdego dnia, by odciągnąć ich od ich walki z muzułmanami w Akce, [Frankowie] walczyli zatem z dwiema grupami, ale nie byli tym zmęczeni.

Podczas swojego pobytu pod Akką Frankowie, wybudowali z drewna trzy wieże, bardzo wysokie, a każda z nich miała wysokość sześćdziesięciu ramion i liczyła pięć pięter. Każde piętro wypełnione było walczącymi. Drewno zostało zebrane z wysp. Do budowy takich wielkich wież nadawało się tylko wyśmienite drewno. [Frankowie] pokryli je skórą, octem, gliną

15

1

   Al-‘Adil Sayf ad-Dln AbQ Bakr Ibn Ayyub (1145-1218) znany jako Safadyn, młodszy brat Saladyna. Uczestniczył w wiciu kampaniach wojennych Nur ad-DTna. został sułtanem Egiptu w roku 1200.

2

   Lfllfi, Balia' ad-DTn 126, dodaje, żc ów był szambelanem; wspomina o nim również Ibn

Cubayr 59.

3

⁷⁷ Bliżej nieznany.

4

^7J Gwardia mamclucka utworzona przez Asad ad-DTna Slrkuh aS-§adhTego (zm. 1169).

5

   Bliżej nieznany.

6

   W Al-GazTrat władcą był Mu'az ad-DTn Sangar Śah Ibn ‘Umar, bratanek władcy Sangaru

‘Imad ad-DTna.

7

   Asad ad-DTn ŚTrkuh (zm. 1169), wuj Saladyna. zob. Wstąp.

8

Hama - m. w ccntr. Syrii nad rzeką Orontes; Ibn Cubayr 255-257.