i*
\
r-.:
.‘V.
&&•
f-rr
U/ii ^ J*Ż
*-W y*», IV1*
*Amct ^ ^ >W-> ^Jl
<* V* h^*» Ws */*> o-o^> jyjfc.
x«u*. «*., oj^t ^i •> M /-> f j^1 /— o^/ł
o1**1 cr vł*> ->*> r-*" o» O1**1- ó< "> -H1 *V* O*
.***» O* O1/* * V,**, .>«*, v-»V W, K^yHT
U l^i >, «Uj i* -laulf ,Jł ,£ł. \j,j OJ */« ^ u«i
rł^tr1* ^/^cr **• có ’,-=śi ^>o ji ^4^* y^-ł* u- 01/
r*-» i ** J* ** tj* o- a**V
yX* y+, li, f U** *f* *£mji ęL ii g^ Ą £-* io' yC
^ ^1 iUiO^* .~V / ^ *V o1/
cA»I*** dob^j^ JUJ J^U4 ^
jrĄ vy-*-'1 v*“*>* o* kJ-1 iy
*y **+i £*■> tiji yM* V> AeJ-i >* *£»-j *W-J»
Jy« y/f <jt*& i1 y^J* £-*■» gl?«XJI iW _>J>
O1*/ >»* <U-> * M» y/ U jlC-, UU wJulXHł /yjl J.1
** r* f- *» **V e* •*** A» y-^,
V* o'*-1' d ^ A' v-*-» *), >-,' >xil J*.
>V* jił il sr-4 ĆmUA Cul OJ JCj KWa^l, joJI JU-.
l« ^ V ^ ^ rii!^ ^
c^ £» &** ^ '>*~b ••■*■' Sr*/*, vV OJ £,>» Cr •/-• «>* <*& ty •/—, >» Jy» i« j^,'.
J*V> 'v*łJł >J0» ^ yłJJJ 3u -u.,
-V.
•) C. P. « ?w. Up*. 5J yfao
•):»;
Sliona 155 XII tomu wydania krylyc/ncgo C. J. Tombcrga. Eg/cmplar/ zc zbiorów Biblioteki Głównej UAM w Poznaniu
im, aby ruszyli im z pomocą lądem i morzem. Informował ich również
0 przybyciu do nich posiłków. Pokrzepiły ich takie słowa, dodały im sił
1 odwagi.
Kiedy do Franków zaczęły przybywać posiłki, i gdy hrabia HarT dostarczył potrzebne zaopatrzenie, które przybyło wraz z nim do Akki, mieszkańcy zdecydowali się wyjść ze swoich okopów i podjęli walkę z muzułmanami. Następnie pozostawili pod Akką tych, którzy ją oblegali i walczyli z przeciwnikiem. Ruszyli jedenastego dnia miesiąca śawwSl [586 AH-11 XI 1190] w liczbie [tak] licznej jak ziarnka piasku i potężnej niczym palący ogień. Kiedy spostrzegł to Saladyn, przetransportował dobra muzułmanów do Qaymanm, które oddalone było od Akki trzy farsangi114. Powrócili już do niego ci, którzy odłączyli się od jego oddziałów kiedy [10 VI 1190] zginął król Germanów. Zobaczył, że są dobrze przygotowani. Jego115 synowie Al-Afdal ‘AU Az-Zahir G5zTllb i Az-Z5fir yidrM7 znajdowali się blisko centrum. Tymczasem jego brat Al-‘Adil Abu Bakr był po prawej stronie, a z nim wojska egipskie i ci, którzy się do nich przyłączyli. Po lewej stronie był ‘ImSd ad-DTn, władca SingSr i Taql ad-Dln, władca Hamy oraz Mu‘iz ad-DTn Singar Śah, władca Gazlrat Ibn ‘Umarm wraz z grupą książąt. Saladynowi przytrafił się nieoczekiwanie ból brzucha, do którego [31] był [już] przyzwyczajony. Ustawiono więc dla niego mały namiot na wzgórzu wznoszącym się nad wojskami. Wszedł do niego i obserwował [wojska]. Frankowie poruszali się wschodnim brzegiem rzeki, aż dotarli do jej źródła. Kiedy zobaczyli na miejscu oddziały islamu oraz ich wielką liczbę, przerazili się. Natknęła się na nich straż przednia [muzułmanów] i zaatakowała ich strzałami, prawie przysłaniając słońce. Gdy to spostrzegli,
m Qayman. w j. europejskich znane jako Caymont - osada w pobliżu Akki; Baha’ ad-DTn 136 -Al-QaymQn.
lu W polskim nazewnictwie spotyka się termin parasang (z pers ) bądź farsang; jeden farsah -5549 m.
1,5 Tj. Saladyna.
116 Al-Afdal 'AU A?-Zahir CfizT (zm. 1216), syn Saladyna, władca Aleppo; BahS’ ad-DTn 136.
117 Az-Zafir yidr, syn Saladyna, władca Bu$r3; BahS’ ad-DTn 136.
111 Mu'iz ad-DTn Sangar Sah, władca CazTrat, bratanek władcy Sangaru 'Imad ad-DTna; Baha’ ad-DTn 136.
25