owa
różniące te gleby od gleb murszowych. Pod poziomem próchnicznymt zalega szary poziom przejściowy o strukturze drobnopryzmatycznej.. W glebach tych może występować czasami dość wysoko poziom ogle-jenia gruntowego.
Mady czarnoziemne najczęściej powstają z utworów ciężkich, ale niekiedy również z piasków. Są to zwykle gleby klasy IV, kompleksu zbo-żowo-pastewnego mocnego (8).
I z b i s k a. H. Uggla, T. Wocławek.
Ap 0—35 cm — poziom orno-próchniczny barwy ciemnoszarej, składa.
się z iłu pylastego o budowie orzechowej; pH 6.
CGor 35—80 cm —• utwór pyłowy zwykły barwy brunatnordzawej z si-nymi plamami. Budowa pryzmatyczna; pH 6.
DGr poniżej 80 cm — skała macierzysta całkowicie oglejona. Piasek, słabogliniasty pylasty, barwy szaroniebieskiej; o budowie rozdziel-nocząstkowej; pH 7.
Jest to mada czarnoziemna, oglej ona, bardzo ciężka, klasy IVa, należąca do kompleksu zbożowo-pastewnego mocnego (8).
Gleby te charakteryzują się bardzo niekorzystnymi właściwościami fizycznymi. Zawartość części spławialnych w wierzchniej warstwie wynosi 55%, w tym iłu koloidalnego 24%. Zawierają one w profilu 3,5— —4,0% próchnicy, około 0,2% azotu, stosunkowo niewielkie ilości fosforu (0,09%) i potasu ok. 1%. Są lekko zakwaszone.
WŁAŚCIWOŚCI ROLNICZE MAD
Właściwości rolnicze mad zależą od wielu czynników, z których najważniejsze to: stosunki wodno-powietrzne i przeważający skład mechaniczny. Z tego względu mady podzielono na następujące gatunki:
— .mady bardzo lekkie, zawierające 0—10% części spławialnych,
— mady lekkie zawierające 10—20% części spławialnych,
— mady średnie zawierające 20—35% części spławialnych,
— mady ciężkie zawierające 35—50% części spławialnych,
— mady bardzo ciężkie zawierające ponad 50% części spławialnych.
róchni-
ępróch-
.alnych,
leralne,
Mady bardzo lekkie (nazwa ludowa „naspa”). Gleby te występują w pobliżu koryta rzeki lub też zajmują najwyższe miejsca w dolinie. Zbudowane są z piasków słabogliniastych, na luźnych, przewarst-wionych tu i ówdzie warstewkami pyłowymi. W terenach górzystych mady bardzo lekkie zawierają znaczny procent części szkieletowych (obtoczonych różnej wielkości kamieni i żwiru). Są t<? gleby bardzo silnie przepuszczalne i za suche. Stąd też mają bardzo niską wartość użytkową, wahającą się w granicach klas V i VI, kompleksu żytniego słabego i żytnio-łubinowego (6 i 7). Piaski aluwialne luźne, pozbawione w profilu warstewek cięższych (pyłowych), należą do nieużytków.
- |
, 1 '• | ||||
: i££>■•' •' 1*' |
[i |•-.ni>; aV** . i'• Wsi / ■ |
s |